Με σημείο αναφοράς τις ορεινές περιοχές, τα επτασφράγιστα μυστικά του γάλακτος περνούν από γενιά σε γενιά, ως μία άλλη κληρονομιά την οποία λίγοι δικαιούνται. Έτσι, δεν είναι τυχαίο ότι η οικογένεια Σαράντη κατάγεται από το Περιβόλι Γρεβενών, στην κορυφογραμμή της αρχόντισσας Πίνδου. Εκεί, στις δασωμένες εκτάσεις της Σαμαρίνας, ο παππούς Τάκης μαζί με τα έξι αδέλφια του, ασχολούταν με την κτηνοτροφία και έφτιαχνε κασέρι και φέτα με τα χέρια, ξεκινώντας μία παράδοση η οποία τα επόμενα χρόνια θα έβγαινε από τα στενά όρια της οικογένειας.
Μάλιστα, μαρτυρίες από ανθρώπους της εποχής αναφέρονται σε 5.000 πρόβατα και κατσίκια που ανήκαν τότε στην οικογένεια, ιδιαίτερα μεγάλος αριθμός αν αναλογιστεί κανείς τις δύσκολες συνθήκες της εποχής. Όμως εκείνα τα χρόνια ήταν παράδεισος σε σύγκριση με αυτά που θα ακολουθούσαν…
Στα δύσκολα χρόνια της δεκαετίας του 1940-50, ο ισοπεδωτικός Β΄ παγκόσμιος πόλεμος, η απάνθρωπη κατοχή και ο αδυσώπητος αλληλοσπαραγμός, εγκαινίασαν μία σκοτεινή περίοδο για ολόκληρη την Ελλάδα. Από την απόλυτη καταστροφή δεν ξέφυγε και η ελληνική ύπαιθρος η οποία πλήρωσε πολύ ακριβά τα πολιτικά παιχνίδια, με την εξαθλίωση να κυριαρχεί παντού. Πόσο μάλλον τα αγριοβούνια της Πίνδου, τα οποία φιλοξένησαν σφοδρές μάχες και θέρισαν οι αντάρτες με τα πυρά τους.
Όμως οι δύσκολες συνθήκες δεν έκαμψαν ούτε στο ελάχιστο τη θέληση της οικογένειας, με το νέο ξεκίνημα να είναι πλέον ζήτημα χρόνου. Και ενώ η δεκαετία του 40 δεν ενδεικνυόταν για επιχειρηματικά βήματα, τα επόμενα χρόνια θα δικαίωναν την οικογένεια Σαράντη στο έπακρον.
Παράδοση και όραμα. Αυτά είναι τα ιδανικά των δύο αδερφών που δεν δίστασαν να «ματαιώσουν» τα όνειρα του πατέρα τους για μία επιστημονική σταδιοδρομία, επιλέγοντας αβίαστα την αγκαλιά της οικογενειακής παράδοσης. Και δεν έκαναν λάθος…
Πράγματι, η αρχή έγινε το 1955 με τη δραστηριοποίηση του Στέργιου Δ. Σαράντη στην τυροκομία και ειδικότερα στην παραγωγή βαρελίσιας φέτας, κασεριού, ανθότυρου και μυζήθρας σε περιφερειακά τυροκομεία σε χωριά των Τρικάλων και των Γρεβενών.
Η ευδοκίμηση των δραστηριοτήτων αυτών οδήγησε το 1961 στη δημιουργία μονάδος στους Αγίους Αποστόλους Τρικάλων, όπου μαθητές ακόμα ο Δημήτρης και ο Μιχάλης Σαράντης μυήθηκαν στα μυστικά του γάλακτος.
Το δυναμικό ξεκίνημα
Η απόφαση των αδερφών να ακολουθήσουν τον δρόμο που χάραξε ο παππούς τους δεν ήταν καθόλου δύσκολη. Και πώς να είναι άλλωστε όταν στις αναμνήσεις τους μένει βαθιά χαραγμένη η εικόνα του αείμνηστου Στέργιου Σαράντη να αλατίζει με τις ώρες «χαϊδεύοντας» τα κεφαλοτύρια στην αποθήκη ωρίμανσης που βρισκόταν στο υπόγειο του τυροκομείου; «Μία παιδική ανάμνηση που θα μπορούσε να εκφραστεί και ως παράπονο, είναι ότι ποτέ δεν μπορούσε να έρθει στην εκκλησία μαζί μας το βράδυ της Ανάστασης γιατί τότε τα τυροκομεία δουλεύανε το γάλα πρωί-βράδυ», εξομολογούνται τα αδέρφια με ελαφρά πικρία. «Το όνειρο του πατερά μας ήταν να μας κάνει γιατρούς. Ευτυχώς λοιπόν και για εμάς και για τον ίδιο που δεν πραγματοποιήθηκε αυτό το όνειρο και αμέσως μετά την αποφοίτηση μας από το Εξατάξιο Γυμνάσιο μπήκαμε στη δουλειά, σε ηλικία 18 ετών». Όμως η πραγματικότητα είναι ότι με τη δουλειά ασχολούνταν από τότε που άρχισαν να καταλαβαίνουν τους εαυτούς τους, δηλαδή στα πρώτα χρόνια του δημοτικού.
Τότε για πρώτη φορά έρχονται σε επαφή με τις εργασίες του οικογενειακού τυροκομείου και νομοτελειακά αποφασίζουν να τραβήξουν τον ίδιο δρόμο με τον παππού και τον πατέρα τους. Διεπόμενοι από τον διακαή πόθο να αυγατίσουν τη βαριά κληρονομιά τους, η επιλογή να ασχοληθούν με την τυροκομία και να αδιαφορήσουν για τα φοιτητικά έδρανα, προοπτική που συνάρπαζε άλλους συνομήλικούς τους, δεν ήταν δύσκολη.
Έτσι, με μεγάλη προσήλωση στον οικογενειακό θησαυρό, τα δύο αδέρφια πορεύονται προς τη νέα εποχή, αναπτύσσοντας το επιχειρηματικό τους δαιμόνιο. Άλλωστε όπως οι ίδιοι δηλώνουν: «Το 90% των χαρακτηριστικών μίας προσωπικότητας είναι επίκτητες. Συνεπώς ο επιχειρηματίας γίνεται! Θα πρέπει όμως στο υπόλοιπο 10% να υπάρχει η φλόγα της δημιουργίας και του ρίσκου».
Κομβικό σημείο στη μετέπειτα πορεία της εταιρείας, αποτελεί η δημιουργία της νέας μονάδας των Αδελφών Στέργιου Σαράντη τον Ιούνιο του 1985 στην Πύλη Τρικάλων, η οποία εξελίσσεται στη σημερινή ΤΥΡΑΣ Α.Ε. Η δεκαετία του 90 είναι ιδιαίτερα εύφορη όσον αφορά στις δραστηριότητες των δύο αδερφών, αφού κατορθώνουν και τοποθετούν τα προϊόντα τους στα ψυγεία μεγάλων αλυσίδων σουπερμάρκετ των Τρικάλων και της Καρδίτσας. Η κατάκτηση της Αττικής ακολουθεί.
Η κατάκτηση της κορυφής
Το μεράκι και η αγάπη για τον χώρο της γαλακτοκομίας και της τυροκομίας, σύντομα φέρνει τους αδερφούς στην κορυφή. Η ανοδική πορεία των δραστηριοτήτων της εταιρείας οδηγεί το Μάιο του 2000 στην εξαγορά της εταιρείας Όλυμπος Α.Ε. από την ΤΥΡΑΣ Α.Ε.
Η γαλακτοβιομηχανία Όλυμπος Α.Ε. της γειτονικής Λάρισας, ανήκε κατά 60% στην Αγροτική Τράπεζα και κατά 40% στην Ένωση Γεωργικών Συνεταιρισμών Λαρίσης -Τυρνάβου - Αγιάς. Η διαρκής αύξηση των χρεών γονάτισε την εταιρεία με αποτέλεσμα να βρει τον σωτήρα της στα πρόσωπα των δύο αδερφών. Την απόκτηση της Όλυμπος ακολουθούν άμεσες επενδύσεις με σκοπό τη δημιουργία και ανάπτυξη μονάδων παραγωγής γάλακτος κορυφαίας ποιότητας.
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στον εκσυγχρονισμό της μονάδας συσκευασίας, παστερίωσης, αλλά και στην ανάπτυξη του βιολογικού καθαρισμού. Το αποτέλεσμα ήταν η εταιρεία να βρεθεί στην περίοπτη θέση που βρίσκεται σήμερα.
Όσον αφορά στον καθοριστικό παράγοντα που οδήγησε στην επιτυχία της Όλυμπος, αυτός σύμφωνα με τον Μιχάλη και τον Δημήτρη Σαράντη είναι: « Η απόφαση μας να προχωρήσουμε στον δύσκολο δρόμο της ποιότητας και της διαφοροποίησης. Ευτυχώς αντιληφθήκαμε πολύ νωρίς, ότι δεν είχε νόημα ούτε για την Όλυμπος ούτε για τους καταναλωτές, να βγει άλλο ένα brand name με την ίδια φιλοσοφία που είχαν οι υπόλοιπες εταιρείες στην αγορά.
Αυτό πιστέψαμε και πιστεύουμε και το διαφυλάττουμε με θρησκευτική ευλάβεια. Το όραμα μας διέπεται από τις λέξεις αλήθεια - εντιμότητα – εμπιστοσύνη - τελειότητα. Αυτές οι έννοιες αποτελούν καθημερινό στόχο για εμάς και τους ανθρώπους μας στην εταιρεία».
Όσο για το κατά πόσο η Όλυμπος θεωρείται φαινόμενο: «Δεν θεωρούμε την εταιρεία Όλυμπος φαινόμενο. Όταν ένας οργανισμός είναι αφοσιωμένος στη δουλειά του, από τον πρόεδρο μέχρι τον τελευταίο εργαζόμενο, όταν προσπαθεί καθημερινά για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, όταν αγωνιά και δεν επαναπαύεται, αλλά και όταν έχει αρχές, αξίες, όραμα και στόχους, τότε να είστε σίγουροι ότι το αποτέλεσμα θα έρθει αργά η γρήγορα».
Με το βλέμμα στο μέλλον
Για δύο ανθρώπους με όραμα και φιλοδοξίες όπως είναι ο Δημήτρης και ο Μιχάλης Σαράντης, ο ουρανός είναι το μόνο όριο… Η απόκτηση της Όλυμπος είναι μόνο η αρχή μίας εντυπωσιακής πορείας που συνεχίζεται με αμείωτη ένταση μέχρι σήμερα. Το 2008 η εταιρεία ενσωματώνει στην «οικογένειά» της τη γαλακτοβιομηχανία Ροδόπη, αποκτώντας έτσι τη «μερίδα του λέοντος» στην αγορά της Βόρειας Ελλάδας και όχι μόνο, αφού κάνει τα πρώτα της βήματα και στην αγορά της Ρουμανίας.
Η δραστηριότητά τους στο εξωτερικό έχει ως αποτέλεσμα τη διάδοση της ελληνικής φέτας και του στραγγιστού γιαουρτιού στις ευρωπαϊκές χώρες, συστήνοντας έτσι ένα μοναδικό τρόπο διατροφής με κύριο χαρακτηριστικό την παράδοση και την αγνότητα που μόνο μία χώρα τόσο ευλογημένη όσο η Ελλάδα δύναται να προσφέρει.
Και πάλι όμως δεν σταματούν εκεί, κοιτάζοντας μπροστά για την κατάκτηση και άλλων επιχειρηματικών οχυρών. Τώρα προτεραιότητα είναι η κατάκτηση του αμερικανικού ονείρου, με στόχο την τοποθέτηση προϊόντων σε σουπερμάρκετ της αμερικανικής αγοράς. Ένα όραμα δίχως τέλος, μία αδιαμφισβήτητη επιτυχία που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τις ελληνικές επιχειρήσεις.
«Η επιτυχία για εμάς είναι ένα και μοναδικό πράγμα. Το όραμα και οι στόχοι που βάζουμε να τους βλέπουμε να πραγματοποιούνται», εκμυστηρεύονται τα αδέρφια. Με την ανασφάλεια του αύριο να τους συναρπάζει και όχι να τους τρομάζει, στοχεύουν στην ισχυροποίηση του ομίλου προκειμένου να αντέξουν στον σκληρό ανταγωνισμό των επόμενων χρόνων. Από το ξεκίνημά τους μέχρι σήμερα χαράζουν μία μοναδική πορεία στον χώρο τους, χωρίς όμως να διαπραγματεύονται την προσωπική τους ζωή, με την οικογένεια και τους φίλους να συμπληρώνουν το πάζλ της επιτυχίας τους. Παντρεμένοι και οι δύο, δηλώνουν ότι παρά το γεγονός ότι λατρεύουν τη δουλειά τους, εργάζονται όσες ώρες χρειάζεται.
Ο μεγαλύτερος αδερφός, ο Δημήτρης, από τον γάμο του με την Άννα Καμπαγιάννη έχει αποκτήσει τρία παιδιά, τον Στέλιο, τον Γιώργο και τη Μαρίνα, ενώ ο Μιχάλης Σαράντης, βαδίζοντας στα χνάρια του μεγάλου αδερφού του, εκτός από ευτυχής σύζυγος μετά από τον γάμο του με την Παρασκευή Λάππα, είναι και ευτυχής πατέρας τριών παιδιών. Του Στέλιου, της Ζωής και του Μιχάλη.
Αγαπημένη ενασχόληση των αδερφών Σαράντη είναι το ψάρεμα πέστροφας, ενώ χαλαρώνουν κάνοντας γυμναστική και διαβάζοντας βιβλία. Αγαπημένος προορισμός είναι φυσικά ο τόπος όπου μεγάλωσαν και μυήθηκαν στον κόσμο του γάλακτος, το Περιβόλι Γρεβενών.
