Τι συμβαίνει όταν πρέπει να κάνετε μια παρουσίαση σε ένα ακροατήριο που μπορεί να έχει κάποιους επαγγελματίες οι οποίοι έχουν μεγαλύτερη εξειδίκευση στο θέμα από εσάς; Αν και μπορεί να είναι εκφοβιστικό, μπορεί επίσης να είναι μια ευκαιρία να αξιοποιήσετε τη βαθιά και ποικίλη τεχνογνωσία τους στην υπηρεσία της μάθησης της ομάδας.
Και είναι μια ευκαιρία να ασκήσετε κάποια πνευματική ταπεινότητα, η οποία περιλαμβάνει σεβασμό για τις άλλες απόψεις, να μην είστε διανοητικά υπερβολικά σίγουροι, να διαχωρίσετε το εγώ σας από τη διάνοιά σας και να είστε πρόθυμοι να αναθεωρήσετε τη δική σας άποψη - ειδικά μπροστά σε νέες πληροφορίες.
Αυτό το άρθρο προσφέρει αρκετές συμβουλές για το πώς μπορείτε να προσεγγίσετε μια αίθουσα γεμάτη ειδικούς, συμπεριλαμβανομένου του πώς να τους προσκαλέσετε στη συζήτηση χωρίς να τους επιτρέψετε να αναλάβουν πλήρως την εξουσία, καθώς και πώς να αλλάξετε το προτεινόμενο θέμα όταν είναι απαραίτητο. κλείσιμο
Η Ντέμπορα Χάρισον Ρίγκερλ ειδική σε θέματα υποστήριξης και Coaching στελεχών επιχειρήσεων μοιράζεται μαζί μας την εμπειρία της: «Είχα συμπληρώσει πέντε χρόνια στην πρακτική μου στο executive coaching όταν κλήθηκα να διευθύνω ένα εργαστήριο με θέμα "Coaching Skills for Human Resource Leaders" σε ένα παγκόσμιο συνέδριο. Καθώς η αίθουσα γέμιζε με συμμετέχοντες, εντόπισα μερικούς συναδέλφους που είχαν ήδη ασχοληθεί επαγγελματικά με το coaching για περισσότερο από μια δεκαετία. Ένιωσα την αυτοαμφισβήτηση να αρχίζει να με κυριεύει: Γιατί ήταν καν εδώ; Τι ήρθαν να μάθουν; Γιατί ήθελαν να ακούσουν από εμένα;
Περίμενα ότι τη συνεδρία θα παρακολουθούσαν επαγγελματίες που ήταν έμπειροι στον τομέα τους (ανθρώπινο δυναμικό), αλλά όχι στη δική μου ειδική ζώνη εξειδίκευσης (coaching). Έμεινα απροετοίμαστη. Δεν υποτίθεται ότι εγώ θα ήμουν ο ειδικός του θέματος; Τι θα γινόταν αν αμφισβητούσαν την αξιοπιστία ή το κύρος μου μπροστά στους συναδέλφους μου; Τι θα γινόταν αν έλεγα κάτι λάθος και ντρεπόμουν δημοσίως; Τι θα γινόταν αν απλά αποχωρούσαν από την παρουσίαση επειδή δεν υπήρχε τίποτα που να έχει αξία γι' αυτούς;
Και τότε συνειδητοποίησα ότι είχα μια επιλογή: θα μπορούσα να τρομάξω από το βάθος των γνώσεων και της εμπειρίας αυτών των έμπειρων επαγγελματιών στην αίθουσα - ή θα μπορούσα να αξιοποιήσω τη βαθιά και ποικίλη τεχνογνωσία τους στην υπηρεσία της μάθησης της ομάδας, ενώ παράλληλα θα διαχειριζόμουν τον εγωισμό μου.
Επέλεξα το δεύτερο. Η παρουσίαση μου επέτρεψε να μοιραστώ τις γνώσεις μου, καθώς και να μοιραστώ το φόρουμ με όσους είχαν μεγαλύτερη εμπειρία. Ένας πιο νεαρός επαγγελματίας του τομέα Ανθρώπινου Δυναμικού έκανε μια ερώτηση σχετικά με το πότε θα μπορούσατε να συστήσετε σε έναν εργαζόμενο που καθοδηγείτε να αναζητήσει πρόσθετη υποστήριξη από ένα EAP (πρόγραμμα υποστήριξης εργαζομένων). Η απάντησή μου ήταν: "Αυτός είναι ένας τομέας στον οποίο ακόμη μαθαίνω. Θα μπορούσε κάποιος άλλος στην αίθουσα να μοιραστεί την εμπειρία του και τις συστάσεις του;". Και πράγματι, κάποιος το έκανε.
Η παρουσίαση ήταν ελκυστική, είχε καλή υποδοχή και τελικά ήταν επιτυχής - πιθανώς επειδή δεν ήμουν ο μόνος ειδικός στην αίθουσα. Στην πραγματικότητα, εξακολουθώ να είμαι συνδεδεμένος με πολλούς από αυτούς τους συμμετέχοντες στη συνεδρία περισσότερο από μια δεκαετία αργότερα.
Δεν με φοβίζει πλέον να παρουσιάζω σε ακροατήρια με βαθύτερη εξειδίκευση ή ευρύτερη εμπειρία από ό,τι εγώ. Ενώ εξακολουθεί να είναι δουλειά μου ως ομιλητής να γνωρίζω καλά το θέμα μου, δεν είναι δουλειά μου να γνωρίζω τα πάντα - και ποτέ δεν ήταν.
Και δεν είναι ούτε η δική σας.
Στην καλύτερη περίπτωση, θα ήξερα -εντάξει, θα ρωτούσα- εκ των προτέρων αν θα μπορούσαν να παρευρίσκονται επαγγελματίες με ποικίλες εμπειρίες. (Και θα πρέπει να το κάνετε κι εσείς αυτό.) Αλλά μερικές φορές θα βρεθείτε απροετοίμαστοι και θα χρειαστεί να προσαρμοστείτε εν κινήσει.
3 τρόποι για να παρουσιάσετε πιο αξιόπιστα σε ειδικούς του αντικειμένου
Ακολουθούν τρεις τρόποι με τους οποίους μπορείτε να νιώσετε πιο άνετα παρουσιάζοντας αξιόπιστα σε επαγγελματίες που μπορεί απλώς να γνωρίζουν περισσότερα από εσάς για το θέμα για το οποίο μιλάτε:
1. Επιλέξτε την αυτοεπιβεβαίωση έναντι της αυτοαμφισβήτησης.
Μόλις είδα τους προπονητές στην αίθουσα που είχαν βαθύτερη γνώση και εμπειρία από εμένα, αναγνώρισα ότι η ταυτότητά μου ένιωθε να απειλείται. Ερμήνευσα την παρουσία τους ως "πραγματικών ειδικών" ως μείωση του ρόλου, της θέσης και της υποτιθέμενης εξουσίας μου.
Η έρευνα δείχνει ότι είμαστε καλωδιωμένοι για να καταπολεμήσουμε τις αντιλαμβανόμενες απειλές για την ταυτότητά μας και διαθέτουμε ένα ευρύ φάσμα ψυχολογικών προσαρμογών που μας βοηθούν να προστατεύσουμε την αυτο-ολοκλήρωσή μας ως απάντηση σε αυτές τις απειλές. Πολλές από αυτές τις προσαρμογές μπορούν να επηρεάσουν τις σχέσεις μας και την ικανότητά μας να μαθαίνουμε από αυτές τις εμπειρίες.
Ήξερα ότι αν άφηνα αυτή την απειλή να διαπεράσει τον εγκέφαλό μου, αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να αναπολώ και να καταστροφολογώ - κανένα από τα οποία δεν είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα ενός σίγουρου, συναρπαστικού ομιλητή. Έτσι, επέλεξα να ασχοληθώ με μια γρήγορη αυτοεπιβεβαίωση. Η θεωρία της αυτοεπιβεβαίωσης υποστηρίζει ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε σε απειλές σε έναν τομέα της εργασίας και της ζωής μας επιβεβαιώνοντας την αυτοεκτίμησή μας σε άλλους τομείς, συμπεριλαμβανομένων των δεξιοτήτων και των αξιών μας.
Είπα στον εαυτό μου: "Μπορεί να μην είμαι πλέον ο ειδικός σε αυτό το θέμα στην αίθουσα, αλλά είμαι ειδικός διαμεσολαβητής. Χρησιμοποιώντας τις ικανότητες ακρόασης και την ελκυστική μου προσέγγιση, μπορώ να δημιουργήσω ένα περιβάλλον όπου οι συμμετέχοντες θα νιώθουν ότι αυτή ήταν μια σπουδαία μαθησιακή εμπειρία".
Μόλις συνειδητοποιήσετε ότι αισθάνεστε απειλή για την ταυτότητά σας ως ειδικού, σκεφτείτε έναν διαφορετικό τομέα στην εργασία ή τη ζωή σας όπου είστε ο ειδικός ή έχετε χαρακτηριστικά και αξίες χαρακτήρα που σας κάνουν να αισθάνεστε άξιοι και υπερήφανοι. Μπορεί να μην είστε ο μοναδικός ειδικός σε αυτό το θέμα, αλλά είστε ο ηγέτης της σκέψης σε ένα διαφορετικό θέμα και είστε γενναιόδωρος, συμπονετικός και δημιουργικός.
(Για την ιστορία, όταν όλα τα άλλα αποτυγχάνουν, θυμίζω στον εαυτό μου ότι το πίτμπουλ διάσωσής μου Nash με αγαπάει περισσότερο).
2. Να είστε διανοητικά ταπεινοί χωρίς να υπονομεύετε την αξιοπιστία σας.
Ας υποθέσουμε ότι δύο πράγματα μπορεί να συμβούν σε αυτή την κατάσταση: Πρώτον, μπορεί να πείτε κάτι που είναι ανακριβές, ελλιπές ή λανθασμένο - και να σας φωνάξουν γι' αυτό. Δεύτερον, μπορείτε να είστε διανοητικά ταπεινοί όταν κάνετε κάτι λάθος χωρίς να θυσιάσετε την αξιοπιστία σας.
Σε ένα τεστ αυτοεκτίμησης, περισσότεροι από 4.700 συμμετέχοντες χαρακτήρισαν τους εαυτούς τους είτε πρόθυμους είτε απρόθυμους να παραδεχτούν ότι κάνουν λάθη. Εκείνοι που ήταν απρόθυμοι να παραδεχτούν λάθη ήταν πιο πιθανό να:
• Να πιστεύουν ότι μιλώντας για τα λάθη τους θα γίνουν ευάλωτοι στην απόρριψη ή τη χλεύη των άλλων
• Να αισθάνονται "υποβαθμισμένοι" όταν κάποιος επισημαίνει τα λάθη τους
• Να πιστεύουν ότι θα χάσουν τον σεβασμό των άλλων αν παραδεχτούν ότι έκαναν λάθος
• Θεωρούν τον εαυτό τους αποτυχημένο
• Έχουν βαθύ φόβο απόρριψης
• Επισημαίνουν τα λάθη των άλλων ανθρώπων ως αντίποινα
Αν αυτό σας μοιάζει, τότε ίσως να θέλετε να αντικαταστήσετε το φόβο σας να κάνετε μια γκάφα με πνευματική ταπεινότητα. Αυτό περιλαμβάνει σεβασμό για τις άλλες απόψεις, να μην είστε διανοητικά υπερβολικά σίγουροι, να διαχωρίζετε τον εγωισμό σας από τη διάνοιά σας και να είστε πρόθυμοι να αναθεωρήσετε τη δική σας άποψη - ειδικά μπροστά σε νέες πληροφορίες.
Αυτό δεν είναι εύκολο. Μελέτες δείχνουν ότι είναι λιγότερο πιθανό να επιδείξουμε διανοητική ταπεινότητα όταν το διακύβευμα είναι μεγάλο - όπως κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης παρουσίασης. Ωστόσο, τα οφέλη της διανοητικής ταπεινότητας συνδέονται με πολλούς παράγοντες που συμβάλλουν στην επαγγελματική (και προσωπική) αξιοπιστία.
Σαν τι; Όπως η ενσυναίσθηση, η ευγνωμοσύνη, οι καλύτερες διαπροσωπικές σχέσεις, η υψηλότερη συναισθηματική νοημοσύνη, οι υψηλότερες βαθμολογίες ικανοποίησης από τους οπαδούς, η τεκμηριωμένη λήψη αποφάσεων και η καλύτερη απόκτηση γνώσεων. Και η προθυμία σας να παραδεχτείτε λάθη συσχετίζεται θετικά με την υψηλή εκτίμηση, την εμπιστοσύνη και την παραδειγματικότητα.
Να είστε έτοιμοι να πείτε:
• "Έκανα λάθος. Θα επικαιροποιήσω τα ευρήματά μου".
• "Δεν το ήξερα αυτό. Σας ευχαριστούμε που μας το είπατε".
• "Αυτή είναι μια νέα πληροφορία για μένα. Το εκτιμώ."
• "Μοιραστήκατε μια προοπτική που δεν είχα σκεφτεί."
• "Θα ήθελα να συνεχίσουμε να συζητάμε μετά, ώστε να μάθω περισσότερα."
3. Αναγνωρίστε και προσκαλέστε την τεχνογνωσία και την εμπειρία τους - χωρίς να τους αφήσετε να αναλάβουν τα ηνία.
Όταν ξεκίνησα το εργαστήρι μου, συστήθηκα και στη συνέχεια ανακοίνωσα ότι είχαμε την τύχη να έχουμε στην αίθουσα αρκετούς έμπειρους προπονητές από τους οποίους θα μπορούσαμε όλοι να μάθουμε. Τους ζήτησα να σηκώσουν το χέρι τους ώστε οι συμμετέχοντες να δουν ποιοι είναι, ώστε να ξέρω εγώ ποιοι είναι και ώστε να νιώσουν ότι τους βλέπουν και τους σέβονται. Έδωσε επίσης τον τόνο ότι δεν σκόπευα να είμαι ο "σοφός στη σκηνή" κατά τη διάρκεια αυτής της συνεδρίας- σκόπευα να αντλήσω από τις γνώσεις και την εμπειρία των άλλων.
Θα μπορούσατε να πείτε κάτι τέτοιο: "Έχουμε αρκετούς ανθρώπους σε αυτή τη συνάντηση που εργάζονται σε αυτόν τον τομέα εδώ και πολλά χρόνια/δεκαετίες. Ξέρω ότι όλοι μας μπορούμε να μάθουμε από αυτούς". Και στη συνέχεια, αν προβλέπετε ότι θα ήθελαν να αναγνωριστούν, ζητήστε τους να σηκώσουν το χέρι τους.
Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, μπορείτε να συμπεριλάβετε τους συναδέλφους σας ζητώντας τους να
• Να δώσουν πρόσθετες προοπτικές ("Έτσι το βλέπω εγώ και είμαι περίεργος αν κάποιος από τους έμπειρους συναδέλφους μου έχει διαφορετική άποψη. Σκέψεις;")
• Να μοιραστούν μελέτες περιπτώσεων και παραδείγματα ("Να η εμπειρία μου. Θα ήθελε κάποιος από εσάς που είναι στον τομέα για αρκετό καιρό να μοιραστεί την εμπειρία του;")
• Απαντήστε σε ερωτήσεις που δεν μπορείτε να απαντήσετε ("Δεν ξέρω την απάντηση σε αυτό, αλλά φαντάζομαι ότι κάποιος από τους συναδέλφους μου μπορεί να την ξέρει").
Παρ' όλα αυτά, ενώ μπορεί να είναι ωφέλιμο να έχετε στο ακροατήριό σας έμπειρους επαγγελματίες που μπορούν να συμπληρώσουν (ή να συμπληρώσουν) τις γνώσεις σας, μην ξεχνάτε σε ποιον απευθύνεται η παρουσίασή σας. Οι προσδοκίες και οι στόχοι του κοινού-στόχου σας δεν πρέπει να θυσιάζονται μόνο και μόνο επειδή μπορείτε να ανεβάσετε το επίπεδο της συζήτησης στην αίθουσα. Η συνεδρία μου απευθυνόταν σε επαγγελματίες του ανθρώπινου δυναμικού που ήταν νέοι στην αξιοποίηση των δεξιοτήτων coaching στην εργασία τους. Παρόλο που ορισμένοι συμμετέχοντες στην αίθουσα μπορεί να ήταν έτοιμοι να συζητήσουν προηγμένες πρακτικές coaching, δεν ήταν η κατάλληλη επιλογή για αυτή την ομάδα και αυτή τη φορά.
Είπα: "Ενώ υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις coaching που χρησιμοποιούν έμπειροι επαγγελματίες, θα κρατήσουμε τη σημερινή συζήτηση ευθυγραμμισμένη με τον αρχικό στόχο της διδασκαλίας θεμελιωδών δεξιοτήτων coaching".
Θα μπορούσατε να πείτε κάτι τέτοιο για να υπενθυμίσετε σε όλους σε ποιον απευθύνεται αυτή η συνεδρία και τι σκοπεύετε να συζητήσετε. Και αν ένας ειδικός αποφασίσει να φύγει; Τότε έχει πάρει μια στρατηγική απόφαση να κάνει κάτι άλλο με το χρόνο του. (Δεν είναι προσωπικό.)
Μια προειδοποίηση:
Αν ανακαλύψετε ότι το ακροατήριό σας αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από επαγγελματίες με περισσότερες γνώσεις και εμπειρία από ό,τι έχετε εσείς, ίσως θελήσετε να αλλάξετε πορεία στη στιγμή. Είναι πιθανό το αρχικό σας θέμα να εξακολουθεί να είναι χρήσιμο - και είναι πιθανό να μην είναι. Αντί να επιμείνετε σε μια ατζέντα που μπορεί να μην είναι σχετική με αυτούς τους συμμετέχοντες, θα μπορούσατε να πείτε κάτι τέτοιο: "Ενώ είχα προγραμματίσει να καλύψω το Χ [εισάγετε το προγραμματισμένο θέμα], θέλω να ελέγξω αν αυτό εξακολουθεί να είναι σχετικό με αυτή την ομάδα. Μπορώ να δω να σηκώνουν τα χέρια όσοι εξακολουθούν να θέλουν να μιλήσουν για το Χ;".
Αν έχετε την πλειοψηφία, παραμείνετε στο σχέδιό σας, αναγνωρίζοντας παράλληλα την ποικιλομορφία των εμπειριών στην αίθουσα (και προσκαλώντας τους άλλους να συνεισφέρουν στη συζήτηση). Αν όχι, τότε προσφέρετε ή συγκεντρώστε μερικές απόψεις για πιο προχωρημένα θέματα - και να είστε διαφανείς σχετικά με το επίπεδο των ικανοτήτων σας. Πείτε κάτι σαν: "Φαίνεται ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να μιλήσουν για το Υ αντί για το Υ. Δεν είμαι ειδικός στο Υ, αλλά είμαι ευτυχής να διευκολύνω μια συζήτηση σχετικά με αυτό, αρκεί να είστε πρόθυμοι να μοιραστείτε τις γνώσεις και την εμπειρία σας".
Και στη συνέχεια, αλλάξτε το ρόλο σας. Δεν είστε πλέον ο ειδικός στο θέμα, αλλά ο ειδικός «διευκολυντής» - κάτι που μπορεί να είναι και για εσάς μια κίνηση που θα ενισχύσει την καριέρα σας.
Μια τελευταία σκέψη: Το ακροατήριό σας μπορεί να γνωρίζει περισσότερα από εσάς σε αυτό το θέμα, αλλά δεν γνωρίζει περισσότερα από εσάς για τα πάντα. Να θυμάστε ότι διαθέτετε επίσης πολλές γνώσεις, εμπειρία και εξειδίκευση - και θα έρθει και η δική σας ώρα να λάμψετε.
