Όταν ο Charles Baudelaire διεκήρυττε ότι η τέχνη είναι για την τέχνη, η ανιδιοτέλεια και η περιφρόνηση του υλισμού είχαν ήδη περάσει σε δεύτερη μοίρα. Ο πλουτισμός και η ματαιοδοξία δεν άφησαν ανεπηρέαστους μεγάλους καλλιτέχνες, οι οποίοι από ταπεινοί υπηρέτες της τέχνης μετατράπηκαν σε θερμούς θιασώτες του χρήματος. Άλλωστε κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι το καθημερινό άγχος της επιβίωσης λειτουργεί ανασταλτικά στη δημιουργική πορεία του καλλιτέχνη.
Ωστόσο, η εικόνα του στενάχωρου σκοτεινού ατελιέ που οι απανταχού ρομαντικοί φιλότεχνοι έχουν φυλάξει στη συνείδησή τους δεν είναι τίποτα άλλο από παρεξήγηση, αφού αρκετοί διάσημοι καλλιτέχνες απέκτησαν μεγάλη περιουσία εν ζωή, υπηρετώντας την τέχνη τους σε περισσότερα τετραγωνικά.
DAMIEN HIRST
Ο πιο αμφιλεγόμενος καλλιτέχνης του 21ου αιώνα, στην ηλικία των σαράντα θεωρείται ο κυριότερος εκπρόσωπος της σύγχρονης τέχνης, ενώ η αξία του υπολογίζεται στα 364 εκατομμύρια δολάρια. Πρόκειται για τον πλουσιότερο καλλιτέχνη εν ζωή, τα έργα του οποίου αγγίζουν τα 20 εκατομμύρια δολάρια. Οι σοκαριστικές δημιουργίες του άνοιξαν τον δρόμο για την απόκτηση αμύθητης περιουσίας, με αρκετά ακίνητα στην κατοχή του αλλά και έναν στρατό από βοηθούς. Οι οπαδοί του Hirst προέρχονται από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης και δεν είναι άλλοι από τους δισεκατομμυριούχους του αύριο. Σ’ αυτούς συγκαταλέγεται και η βασιλική οικογένεια του Qatar. Ανέλπιστη επιτυχία αν σκεφτεί κανείς ότι ο Hirst σε νεαρή ηλικία πίστευε ότι δεν ήταν δυνατόν ποτέ να κερδίσει χρήματα κάνοντας κάτι που τον ευχαριστεί.
ANDY WARHOL
Το είδωλο της pop art υπήρξε ο κελευστής ενός ισχυρού avant garde ρεύματος, προσελκύοντας αριστοκράτες, διάσημους, μποέμ τύπους αλλά και διανοούμενους. Μπορεί ο Warhol όταν έφυγε από τη ζωή στα 59 του χρόνια να άξιζε κάτι παραπάνω από 228 εκατομμύρια δολάρια, ωστόσο δύο δεκαετίες νωρίτερα ξόδευε τα χρήματα σαν νερό στο studio Factory. Τα χρήματα είχαν δεσπόζουσα θέση στη ζωή του και δεν το έκρυβε, μένοντας στην ιστορία για την παροιμιώδη εμμονή του στο σήμα του δολαρίου.
SALVADOR DALI
Ο σουρεαλιστής καλλιτέχνης που στα τριάντα του απέκτησε το παρατσούκλι Avida Dollars, σε σύντομο χρονικό διάστημα έκανε τεράστια περιουσία. Στα έργα του πάντα αντικατόπτριζε την πολυτέλεια, ωθούμενος από το πάθος του για την υπερβολή, κάτι το οποίο ήταν έκδηλο και στην εξωτερική του εμφάνιση. Ο εκκεντρικός Dali επιζητούσε την προσοχή ξαφνιάζοντας με το παρουσιαστικό του ως χαρακτηριστικός δανδής, ενώ συχνά έδειχνε τη λατρεία του για τα χρήματα τοποθετώντας απροκάλυπτα χρήματα στο θρυλικό μουστάκι του.
PABLO RUIZ PICASSO
Ο κυριότερος εκπρόσωπος της τέχνης του 20ου αιώνα έκρυβε με επιτυχία τα πλούτη του. Στα τριάντα του, ο κυβιστής ζωγράφος είχε στην κατοχή του τα ακριβότερα σπίτια και studios. Ωστόσο ποτέ δεν θέλησε να κάνει επίδειξη του πλούτου του καθώς ζούσε για να δημιουργεί, αφήνοντας στους κληρονόμους του την απόλαυση της υπερβολής και της τρυφηλότητας. Χαρακτηριστική είναι η συνέντευξη που είχε δώσει στον διάσημο συγγραφέα Giovanni Papini, στην οποία εξέφραζε την αντίληψή του για τα χρήματα. Ειδικότερα είχε δηλώσει: «Δεν είμαι παρά ένας κοινός σαλτιμπάγκος που κατάλαβε το πνεύμα των καιρών του και εξάντλησε όσο καλύτερα μπορούσε τη βλακεία, τη ματαιοδοξία και τη φιλοχρηματία των συγχρόνων του».
CLAUDE MONET
Ο ιμπρεσιονιστής ζωγράφος δημιούργησε μία διόλου ευκαταφρόνητη περιουσία όσο ζούσε. Δεν είχε κανένα πρόβλημα στο να πουλήσει τους πινάκες του, οι οποίοι του έδωσαν τη δυνατότητα να αποκτήσει μεγάλη ακίνητη περιουσία αλλά και ευρύχωρα studios. Τα μεταγενέστερα έργα του απεικόνιζαν κρίνους και αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα μιας ήρεμης και άνετης ζωής του προχωρημένου σε ηλικία πια ζωγράφου, ο οποίος είχε «αγκαλιάσει» το μεγαλείο της φύσης.
PETER PAUL RUBENS
Ο μπαρόκ ζωγράφος χρίστηκε ιππότης από τον Βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππο IV αλλά και από τον βασιλιά της Αγγλίας Κάρολο I, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον και άλλων βασιλικών οίκων. Η οικονομική του ευρωστία του επέτρεψε να έχει στην κατοχή του ένα μεγάλο εργαστήριο με δεκάδες μαθητευόμενους. Η περιουσία που απέκτησε δεν τον διέφθειρε καθώς προτίμησε τον ήσυχο δρόμο των επενδύσεων. Έχει μείνει στην ιστορία της τέχνης ως ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς ζωγράφους τοπίων, ενώ οι εκτάσεις τις οποίες απεικόνιζε στα έργα του ανήκαν σε αυτόν. Προτιμούσε να διοχετεύει τα χρήματά του στην αγορά γης, όπως στο Het Steen, η οποία του απέφερε και τον τίτλο του Λόρδου του Steen.
