Ο Ανδρέας Μελιδώνης γεννήθηκε στο Ληξούρι Κεφαλληνίας και είναι απόφοιτος της Βαρβακείου Προτύπου Σχολής. Στα μαθητικά- γυμνασιακά του χρόνια εμπεδώθηκε μέσα του η πεποίθηση ότι η ιατρική είναι η επιστήμη που κεντρίζει το ενδιαφέρον του και πρέπει ως εκ τούτου να είναι το αντικείμενο των σπουδών του.
Σε αυτήν την απόφαση συνετέλεσαν, βέβαια, και οι νουθεσίες του λόγιου ανθρωπιστή -καθηγητή πατέρα του και η επιθυμία του ίδιου να προσφέρει στους πάσχοντες και μη έχοντες.
Αποφοίτησε με «Άριστα» από την Ιατρική Σχολή Αθηνών από όπου και απέκτησε τον τίτλου του διδάκτορα το 1994. Τον κέρδισε η ειδικότητα της Παθολογίας, την οποία έλαβε το 1984 και «το μυστήριο της διάγνωσης και της διαφοροδιάγνωσης που την συνοδεύει».
Όπως λέει, «είναι η ειδικότητα της συστηματικής προσέγγισης δυσλειτουργιών όλου του οργανισμού, η ειδικότητα που δίνει αξία στην πολυοργανική διαγνωστική προσπέλαση και διαφοροδιάγνωση καθώς και στο άμεσο όφελος της σωστής θεραπευτικής επιλογής».
«Ο διαβήτης είναι η σύγχρονη μεταβολική πανδημία και προκαλεί χρόνιες επιπλοκές μεταξύ των οποίων η τύφλωση ενηλίκων και η νεφρική ανεπάρκεια, ενώ συχνά επιβάλλει και ακρωτηριασμό των κάτω άκρων. Οι προβλέψεις είναι ζοφερές και εκτιμάται ότι μέχρι το 2025 600 εκατ. άνθρωποι στον πλανήτη θα πάσχουν από διαβήτη»
Το 1986 εξειδικεύτηκε και στη Γαστρεντερολογία και το 1988 στη Διαβητολογία, που αφορά τον μεταβολισμό και τις διαταραχές του, η κυριότερη από τις οποίες είναι ο διαβήτης, ένα πολύ συχνό πολυσυστηματικό νόσημα για το οποίο η θεραπευτική συνεργασία γιατρού -ασθενούς είναι εξαιρετικής κομβικής σημασίας.
Τον συναρπάζει πάντα η αξία και η γοητεία της επαφής με τον ασθενή προκειμένου να τροποποιηθούν οι όροι ζωής του και να υπάρξει μεταβολικό και θεραπευτικό όφελος. Στην αρχή της πορείας του στάθηκαν στο πλευρό του άνθρωποι που τον στήριξαν και τον συμβούλευσαν και τους θυμάται πάντα με σεβασμό και ευγνωμοσύνη.
Ο καθηγητής Νίκος Παπανικολάου του έμαθε δρόμους και πτυχές της ιατρικής διαγνωστικής σκέψης που είναι απαραίτητη τόσο στην άσκηση της Παθολογίας όσο και της Διαβητολογίας και ο καθηγητής Βάσος Καραμάνος τον βοήθησε τα μέγιστα στην απαιτούμενη οργάνωση και συγκρότηση για τις ερευνητικές μεταβολικές μελέτες και τις πλήρεις σε δεδομένα και στοιχεία παρουσιάσεις.
Ακολούθησε ανοδική πορεία στο Τζάνειο Νοσοκομείο αναλαμβάνοντας τη θέση του Συντονιστή Διευθυντή της Α’ Παθολογικής Κλινικής και του Διαβητολογικού Κέντρου, του Κέντρου Παχυσαρκίας και Μεταβολισμού από το 2007 έως το 2019. Από τον Νοέμβριο του 2019 είναι Συντονιστής Διευθυντής του Διαβητολογικού και Καρδιομεταβολικού κέντρου στο Metropolitan Hospital.
Έχει διατελέσει επανειλημμένα Πρόεδρος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρίας και Ομάδων Εργασίας της. Σπουδαία είναι και η ερευνητική και συγγραφική του δραστηριότητα. Έχει συγγράψει δέκα βιβλία ιατρικού περιεχομένου, πολυάριθμες εργασίες του έχουν παρουσιασθεί σε πανελλήνια και διεθνή συνέδρια με 52 να βραβεύονται σε ιατρικά συνέδρια και 103 μελέτες του έχουν δημοσιευθεί σε έγκυρα διεθνή περιοδικά, όπως το Pubmed και το ResearchGate).
Συμμετέχει τακτικά σε ερευνητικά προγράμματα του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων και οργανώνει επιστημονικές εκδηλώσεις και σεμινάρια. Τα τελευταία 22 χρόνια επιμελείται ο ίδιος προσωπικά τετραήμερου συνεδρίου στο Ζάππειο με θέμα «Ημερίδες Μεταβολισμού», το οποίο έχει καθιερωθεί ως εκπαιδευτικός και επιστημονικός θεσμό με πανελλήνια ιατρική αναγνώριση.
Σχετικά με τον διαβήτη, μία νόσος - διαταραχή του μεταβολισμού που συνδέεται με όλες τις θεραπευτικές ουσίες του οργανισμού και κυρίως τους υδατάνθρακες. Η προκύπτουσα εκ της διαταραχής αυτής χρόνια υπεργλυκαιμία (αυξημένο σάκχαρο) είναι τοξική για τα περισσότερα όργανα του οργανισμού και για το λόγο αυτό ο διαβήτης χαρακτηρίζεται ως πολυσυστημική - πολυοργανική νόσος.
Τα συμπτώματα του σακχαρώδους διαβήτη 1 στους νέους είναι έντονα και θορυβώδη: καταβολή, απώλεια βάρους, πολυδιψία, πολυουρία, πολυφαγία κλπ. Στον σακχαρώδη διαβήτη 2 η εικόνα είναι αμβληχρή , χωρίς ιδιαίτερα συμπτώματα. Γι’ αυτό, πρέπει να γίνεται το check up του διαβήτη.
Ο διαβήτης είναι η σύγχρονη μεταβολική πανδημία και προκαλεί χρόνιες επιπλοκές μεταξύ των οποίων η τύφλωση ενηλίκων και η νεφρική ανεπάρκεια, ενώ συχνά επιβάλλει και ακρωτηριασμό των κάτω άκρων. Οι προβλέψεις είναι ζοφερές και εκτιμάται ότι μέχρι το 2025 600 εκατ. άνθρωποι στον πλανήτη θα πάσχουν από διαβήτη.
Για να βελτιωθεί η κατάσταση, πρέπει να δοθεί έμφαση στη μεσογειακή διατροφή, τη σωματική δραστηριότητα, τον περιορισμό της σύγχρονης μάστιγας του stress και, όπως επεσήμανε ο πατέρας της ιατρικής, Ιπποκράτης, στον θετικό τρόπο σκέψης.
Οι σύγχρονες ελπιδοφόρες και πολυποίκιλες εξελίξεις στην αντιδιαβητική θεραπεία περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων την ινσουλινοθεραπεία και την αυτοπαρακολούθηση και δημιουργούν τους όρους για επιτυχή ρύθμιση του προβλήματος του διαβήτη εξασφαλίζοντας φυσιολογική διαβίωση στους πάσχοντες από διαβήτη.
Σήμερα η συνύπαρξη του σακχαρώδους διαβήτη και του κορωνοϊού δημιουργεί όρους σοβαρής νόσησης με αυξημένο τον κίνδυνο διασωλήνωσης του ασθενούς και θνητότητας. Αυτό συμβαίνει, επειδή η υπεργλυκαιμία λόγω του διαβήτη ευοδώνει την ιδιαίτερη ανάπτυξη φλεγμονής στον οργανισμό που είναι η κύρια αιτία σοβαρής μετεξέλιξης της νόσου COVID.
Συνεπώς, τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη λογίζονται ως ευπαθής ομάδα και πρέπει να λαμβάνουν αυξημένα προληπτικά μέτρα. Ο Ανδρέας Μελιδώνης ασκεί το ιατρικό λειτούργημα με οδηγό τον εξής αφορισμό του Ιπποκράτη «Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή, ο καιρός οξύς, η δε πείρα σφαλερή, η δε κρίσις χαλεπή».
Σ’ αυτήν την φράση εκφράζεται ο σεβασμός προς την τέχνη, επισημαίνεται η απεραντοσύνη της επιστήμης και τονίζεται το χρέος του ιατρού να αφιερώνει τις δυνάμεις του στο λειτούργημά του ως μαθητευόμενος σε όλη του τη ζωή.
Δραστηριότητες που τον χαλαρώνουν από το καθημερινό φορτίο άσκησης της ιατρικής σε υψηλά απαιτητικά επίπεδα είναι το παίξιμο της κιθάρας, η πραγματοποίηση ταξιδιών και η επίμονη ανάγνωση βιβλίων.
Τα αποφθέγματα που τον εκφράζουν απόλυτα είναι δύο: « ‘Έχω έξι σοφούς συνεργάτες. Τα ονόματα τους είναι: τι, γιατί, πότε , πως ,που και ποιος» και «Εκεί που υπάρχει αγάπη για τον άνθρωπο, υπάρχει και αγάπη για την επιστήμη».
Έχει διαταλέσει επανειλημμένα Πρόεδρος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρίας και Ομάδων Εργασίας της. Επίσης από 8ετίας είναι πρόεδρος του Ελληνικού Κολεγίου Μεταβολικών Νοσημάτων (ΕΚΟΜΕΝ).
