Το νέο σκεύασμα ονομάζεται Aclasta και έχει φανεί ότι μειώνει σημαντικά τα κατάγματα στις γυναίκες που πάσχουν από μετεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση. Μελέτη σε περισσότερες από 7.700 γυναίκες, η οποία δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο ιατρικό περιοδικό New England Journal of Medicine, έδειξε μείωση των σπονδυλικών καταγμάτων κατά 70% και μείωση των καταγμάτων ισχίου κατά 41%!
Είναι η πρώτη φορά που μια και μόνο κλινική δοκιμή δείχνει σημαντική μείωση των οστεοπορωτικών καταγμάτων, σε όλες τις βασικές περιοχές πρόκλησης καταγμάτων, η οποία μάλιστα διατηρείται για 3 ολόκληρα χρόνια. Να σημειώσουμε ότι τα οστεοπορωτικά κατάγματα και ιδιαιτέρως τα κατάγματα ισχίου συσχετίζονται με σημαντική νοσηρότητα και θνησιμότητα.
Το Aclasta (διάλυμα έγχυσης 5 mg ζολεδρονικού οξέος) ανήκει στην κατηγορία των διφωσφονικών φαρμάκων, τα οποία χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης. Σε αντίθεση όμως με τις υπόλοιπες διφωσφονικές θεραπείες, τις οποίες οι γυναίκες πρέπει να λαμβάνουν σε ημερήσια, εβδομαδιαία ή μηνιαία βάση, το νέο σκεύασμα χορηγείται εφάπαξ ετήσια με μια 15λεπτη έγχυση.
«Δυστυχώς, πολλοί ασθενείς στους οποίους χορηγούνται από του στόματος θεραπείες διακόπτουν την αγωγή ή λαμβάνουν μικρότερη δοσολογία καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, γεγονός το οποίο συντελεί σε μειωμένη προστασία έναντι των καταγμάτων» αναφέρει ο Ντένις Μπλακ, επικεφαλής της μελέτης και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Σαν Φρανσίσκο. «Η εφάπαξ ετήσια έγχυση είναι μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα θεραπευτική επιλογή, επειδή με μία δόση προσφέρεται προστασία έναντι των καταγμάτων για έναν ολόκληρο χρόνο».
Οι συνηθέστερες ανεπιθύμητες ενέργειες που έχουν συσχετιστεί με τη χορήγηση του Aclasta, είναι πυρετός, μυαλγία, συμπτώματα παρόμοια με εκείνα της γρίπης, κεφαλαλγία και οστεαλγία. Η πλειοψηφία τους εμφανίζεται εντός των πρώτων 3 ημερών μετά την χορήγησή του και στη συνέχεια τα περισσότερα υποχωρούν. Επίσης, η συχνότητά τους μειώνεται σημαντικά στις επόμενες δόσεις.
Στις 18 Σεπτεμβρίου δημοσιεύτηκαν τα αποτελέσματα μίας άλλης πολύ σημαντικής μελέτης που έδειξαν ότι η θεραπεία με το Aclasta μειώνει τον κίνδυνο θανάτου κατά 28%. Στη μελέτη, στην οποία πήραν μέρος πάνω από 2.100 άτομα που είχαν ήδη υποστεί κάποιο κάταγμα λόγω της ασθένειας, βρέθηκε ακόμη ότι το Aclasta μειώνει κατά 35% τον κίνδυνο νέου κατάγματος.
Το Aclasta, το οποίο αρχικά κυκλοφόρησε στη Γερμανία τον Μάιο του 2005 για τη νόσο του Paget, σήμερα έχει εγκριθεί σε περισσότερες από 50 χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Ε.Ε., των ΗΠΑ και του Καναδά. Το ζολεδρονικό οξύ, το δραστικό συστατικό του Aclasta, είναι διαθέσιμο και υπό την εμπορική ονομασία Zometa για χρήση σε άλλες ενδείξεις.
Η σιωπηλή επιδημία
Οι ειδικοί έχουν χαρακτηρίσει την οστεοπόρωση ως «σιωπηλή επιδημία». Σιωπηλή διότι δεν έχει προειδοποιητικά συμπτώματα και συνήθως γίνεται αντιληπτή με κάποιο οδυνηρό κάταγμα. Και επιδημία γιατί έως το 2010 υπολογίζεται ότι θα πάσχουν από οστεοπόρωση 52 εκατομμύρια γυναίκες ηλικίας άνω των 50 ετών!
Μάλιστα, σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, τα επόμενα 50 χρόνια ο αριθμός καταγμάτων που οφείλονται στη νόσο θα έχει τετραπλασιαστεί. Όσο για την Ελλάδα, υπολογίζεται ότι περισσότερες από 500.000 Ελληνίδες πάσχουν από τη νόσο και ότι τα κατάγματα του ισχίου αυξάνονται περίπου κατά 7% ετησίως!
Τεράστια έρευνα
Το υπό εξέλιξη κλινικό, ερευνητικό πρόγραμμα του Aclasta που έχει αναπτύξει η ελβετική φαρμακοβιομηχανία Novartis, ονομάζεται HORIZON. Στο πρόγραμμα έχουν συμμετάσχει περίπου 13.000 ασθενείς σε περισσότερα από 400 ιατρικά κέντρα απ’ όλο τον κόσμο! Άλλες μελέτες του προγράμματος περιλαμβάνουν την πρόληψη των καταγμάτων σε άνδρες και γυναίκες, που έχουν υποστεί κάποιο ισχιακό κάταγμα, την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης από κορτικοστεροειδή και την ανδρική οστεοπόρωση.
«Χτυπά» και τους άνδρες
Η οστεοπόρωση δεν προσβάλλει μόνο τις γυναίκες. Εκτιμάται ότι ο διά βίου κίνδυνος εμφάνισης οστεοπορωτικού κατάγματος στους άνδρες μετά την ηλικία των 50 ετών είναι 30%, παρόμοιος με τον διά βίου κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη!
Περίπου 20-25% των καταγμάτων ισχίου συμβαίνουν σε άνδρες. Πρόσφατα, μεγάλες επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι η σχέση ανδρών / γυναικών με οστεοπόρωση είναι 1 προς 3. Δημογραφικά στοιχεία δείχνουν ότι ο αριθμός καταγμάτων ισχίου στους άνδρες θα διπλασιαστεί στις επόμενες 2 δεκαετίες.
Δύο εκατομμύρια άνδρες στις ΗΠΑ έχουν οστεοπόρωση και 12 εκατομμύρια βρίσκονται σε κίνδυνο να αναπτύξουν! Η συνολική θνητότητα είναι περίπου 20% τους πρώτους 12 μήνες μετά από ένα κάταγμα ισχίου και είναι υψηλότερη στους άνδρες από ό,τι στις γυναίκες.
Οι κυριότεροι παράγοντες κινδύνου
· Η ηλικία (ο κίνδυνος αυξάνεται μετά τα 50)
· Λεπτόσωμη διάπλαση
· Η ανεπάρκεια ορμονών (κυρίως οιστρογόνων) μετά από χειρουργική αφαίρεση των ωοθηκών ή μετά από πρόωρη εμμηνόπαυση
· Κάπνισμα, κατάχρηση οινοπνεύματος και καφέ
· Κακή διατροφή (ανεπαρκής πρόσληψη ασβεστίου ή βιταμίνης D)
· Καθιστική ζωή (έλλειψη σωματικής άσκησης ή παρατεταμένη παραμονή στο κρεβάτι)
· Κληρονομικότητα
Αλήθειες και μύθοι
· Το κάπνισμα συνδέεται με αύξηση του κινδύνου για οστεοπόρωση. Αλήθεια. Οι γυναίκες που καπνίζουν έχουν 2,5 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν οστεοπόρωση σε σχέση με εκείνες που δεν καπνίζουν.
· Οι άνδρες δεν κινδυνεύουν από τη νόσο. Μύθος. Ο κίνδυνος είναι υπαρκτός – αν και πιο μικρός σε σύγκριση με τις γυναίκες. Όμως, ο διά βίου κίνδυνος εμφάνισης οστεοπορωτικού κατάγματος στους άνδρες μετά την ηλικία των 50 ετών είναι παρόμοιος με τον αντίστοιχο κίνδυνο για καρκίνο του προστάτη!
· Η σωματική άσκηση προλαμβάνει τη νόσο. Αλήθεια. Με την εκγύμναση των μυών, διεγείρονται τα οστά.
· Η οστεοπόρωση εμφανίζεται μόνο μετά τα 50. Μύθος. Μπορεί να εκδηλωθεί και νωρίτερα, αν συντρέχει κάποια αιτία, που οδηγεί σε απώλεια οστικής μάζας. Π.χ. χρόνια λήψη κορτιζόνης.
· Ορισμένα φάρμακα μπορεί να οδηγήσουν σε απώλεια οστικής μάζας. Αλήθεια. Όπως ηρεμιστικά, αντιεπιληπτικά, αντιόξινα, αντιυπερτασικά και κυρίως η κορτιζόνη.
· Η οστεοπόρωση θεραπεύεται πλήρως. Μύθος. Είναι μία χρόνια πάθηση και οι υπάρχουσες θεραπείες απλώς επιβραδύνουν την εξέλιξή της.
· Η μη ισορροπημένη διατροφή στην εγκυμοσύνη αυξάνει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης. Αλήθεια. Αν η έγκυος δεν καταναλώνει τροφές πλούσιες σε ασβέστιο, κινδυνεύει άμεσα στο μέλλον.
