Στη «ζούγκλα» του ανταγωνισμού αποδείχθηκε πραγματικός «Τίγρης». Απλός, ζεστός, ανθρώπινος, πιστός και ειλικρινής στις φιλίες του, έντιμος στις σχέσεις του, με οξυδέρκεια και ηρεμία κατάφερε να κερδίσει το παιχνίδι της αγοράς, μέσα και έξω από την Ελλάδα.
Μπορεί το ξεκίνημά του να ήταν ταπεινό, όμως σήμερα ο πρόεδρος του ομίλου Aegean λειτουργεί δεκαπέντε σταθμούς ανεφοδιασμού ναυτιλιακών καυσίμων σε καίρια σημεία της παγκόσμιας ναυτιλίας, διαθέτοντας τον μεγαλύτερο εφοδιαστικό στόλο δεξαμενόπλοιων στον κόσμο.
Τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα τα έκανε στα μέσα της δεκαετίας του ‘70 ως εκπαιδευτής σε μία σχολή οδηγών, διδάσκοντας μ’ ένα μικρό μίνι Cooper στους γείτονές του να οδηγούν Ι.Χ. αυτοκίνητο. Όμως τα όνειρά του ήταν μεγαλύτερα… Ανήσυχος και οραματιστής, έδειχνε τα ενδιαφέροντά του από νεαρή ηλικία.
Το προσφυγόπουλο από τον αλησμόνητο Πόντο, ξεκίνησε από την Κοκκινιά και κατέκτησε το ελληνικό, αλλά και το αμερικάνικο όνειρο, κυριαρχώντας στη διεθνή αγορά.
«Από μικρό με τραβούσε πάντα το εμπόριο, το ρίσκο και η δημιουργία, ενώ με απωθούσε η στατικότητα και η «ασφάλεια» που δίνει στον άνθρωπο μία θέση στο δημόσιο. Πάντα ήθελα να δημιουργώ, να κάνω καινούργια πράγματα, πρωτοποριακά, πριν να τα σκεφθεί ή τα κάνει κάποιος άλλος».
Όπως τα όνειρά του έτσι και τα πρότυπά του διέφεραν απ’ αυτά των άλλων παιδιών της ηλικίας του. «Όπως όλοι οι νέοι της γενιάς μου, θαυμάζαμε τους μεγάλους Έλληνες της εποχής, τον Ωνάση, τον Νιάρχο... Για μένα όμως όλοι αυτοί ήταν πολύ απόμακροι.
Το δικό μου πρότυπο ήταν ο Τάκης Ηλιάδης, της Shelman. Ένας επιχειρηματίας αυτοδημιούργητος, που ήξερε να κάνει μπίζνες και ταυτόχρονα να ζει τη ζωή πραγματικά. Ήταν αυτό που λέμε καλός και στ’ αλώνια και στα σαλόνια. Μάγκας και αριστοκράτης, ανάλογα με τις συνθήκες. Αυτός ήταν τον πρότυπό μου».
Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 ξεκινά την ενασχόλησή του με τα ναυτιλιακά καύσιμα, χωρίς καν να έχει την απαραίτητη γνώση και εμπειρία. Το ξεκίνημά του ήταν διακριτικό, «κεντώντας» σιγά-σιγά μία παραμυθένια πορεία που αν και την ονειρευόταν από μικρός, δεν τολμούσε να συλλάβει το μέγεθός της.
«Όταν ξεκίνησα στον Πειραιά, δεν γνώριζα τίποτε για τη δουλειά και δεν είχα γνωριμίες ούτε στον χώρο των ναυτιλιακών καυσίμων ούτε στον χώρο της ναυτιλίας.
Ξεκινώντας από το μηδέν, με έδρα τον Πειραιά, βήμα-βήμα, επεκτείναμε τη δράση μας στο Γιβραλτάρ, τη Φουτζέιρα, τη Σιγκαπούρη, φθάνοντας σήμερα να λειτουργούμε δεκαπέντε σταθμούς ανεφοδιασμού ναυτιλιακών καυσίμων στα κυριότερα σημεία της παγκόσμιας ναυτιλίας, ενώ διαθέτουμε τον μεγαλύτερο στόλο ανεφοδιαστικών στον κόσμο».
Ο «βενζινάς των επτά θαλασσών»
Αν και το ξεκίνημά του ήταν αθόρυβο, μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε να βάλει την ελληνική σημαία στα κυριότερα ναυτικά περάσματα και να αποκτήσει τον τίτλο του «βασιλιά της Καραϊβικής». Όμως η επιτυχία του δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα μεγαλύτερα εμπόδια τα συνάντησε στην Ελλάδα, αφού εκείνη την εποχή δεν υπήρχε αυτό που λέμε υγιής ανταγωνισμός, ενώ η ελληνική νοοτροπία δεν ευνοούσε τα νέα επιχειρηματικά εγχειρήματα. «Θέλεις να κάνεις μία επένδυση, να δώσεις δουλειά στον κόσμο και βρίσκεις μπροστά σου χίλια δυο εμπόδια.
Όποτε και όπου ξεκινούσαμε να κάνουμε δεξαμενές στην Ελλάδα, πάντα ξεφύτρωναν περιβαλλοντικές-οικολογικές οργανώσεις που δεν υπήρχαν πιο πριν, οι οποίες ξεκινούσαν καμπάνια εναντίον της επένδυσης, ξοδεύοντας πολλά λεφτά, που κανείς δεν ήξερε ποιος τα έδινε. Μετά άρχιζαν οι προσφυγές.
Έτσι οι τοπικές αρχές, υπολογίζοντας το πολιτικό κόστος και επικαλούμενες συνεχώς γραφειοκρατικά προβλήματα, ακύρωναν την επένδυση». Παρόλα αυτά δεν αντιμετώπισε τα ίδια εμπόδια στο εξωτερικό. Την ίδια περίοδο με την ανάπτυξη στην Ελλάδα, η Aegean επεκτάθηκε και έκανε σταθμούς και εγκαταστάσεις σε δεκαπέντε ξένες χώρες.
Σε καμία χώρα δεν αντιμετώπισε προβλήματα. Το αντίθετο μάλιστα, στις ξένες χώρες οι κυβερνήσεις, οι τοπικές αρχές και ο ίδιος ο λαός τον υποδέχτηκαν ως ευεργέτη και συνεργάστηκαν άψογα. Στόχος του Δημήτρη Μελισσανίδη ήταν να δημιουργήσει μία διεθνή, επώνυμη εταιρεία, άξια ανταγωνίστρια των μεγαλύτερων πολυεθνικών πετρελαίου.
Αναμφισβήτητα το κατάφερε. Το πρώτο και καθοριστικό για τη μετέπειτα πορεία του βήμα έγινε με τη μεταφορά ενός φορτίου ξυλείας στην Τεχεράνη, υπόθεση που του είχε αναθέσει ο Τάκης Ηλιάδης της Shelman.
Σήμερα, η Aegean διαθέτει σταθμούς ανεφοδιασμού πλοίων με καύσιμα στην Καραϊβική και ειδικότερα στο Kingstone, στο Ocho Rio και το Montego Bay της Τζαμάικα, το Γιβραλτάρ, τον Καναδά, την Κωνσταντινούπολη, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Σιγκαπούρη, τον Παναμά, το Ρότερνταμ, το Χιούστον και την Γκάνα.
Κορυφαία όμως στιγμή ήταν όταν χτύπησε το καμπανάκι και άρχισε η διαπραγμάτευση της μετοχής της Aegean στον πίνακα του μεγαλύτερου χρηματιστηρίου του κόσμου. Ήταν η μέρα που κυμάτιζε η σημαία της Ελλάδας και της Aegean έξω από το κτίριο του NYSE.
Στην εσωτερική αγορά
Μπορεί να κατέκτησε τους ωκεανούς και τα σημαντικότερα ναυτικά περάσματα, αλλά η Ελλάδα δεν έφευγε από το μυαλό του κ. Μελισσανίδη, παρά τις δυσκολίες που του επεφύλασσε κατά καιρούς…
Στην εσωτερική αγορά μπήκε αγοράζοντας σε πλειστηριασμό τις εγκαταστάσεις και μερικά πρατήρια της πτωχευμένης ΕΒΡΟΙΛ στον Έβρο, που σε αριθμό δεν ξεπερνούσαν τα δάχτυλα των δυο χεριών. Σε λίγα χρόνια άγγιξε τα 600 πρατήρια και το 10,5% της ελληνικής αγοράς.
Ο ανεφοδιασμός των πρατηρίων όλων των νησιών των Κυκλάδων, του Ιονίου, αλλά κυρίως της Κρήτης, ήταν ακόμα ένα στοίχημα που κέρδισε. Άλλωστε το επιχειρηματικό δαιμόνιο δεν τον αφήνει λεπτό σε ησυχία. Όπως ο ίδιος λέει: «Πάντα μου άρεσαν οι “μπροστινές” κινήσεις, οι οποίες φυσικά έχουν ρίσκο. Υπό την έννοια αυτή η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς.
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε και την αρχή που λέει ότι “δεν πρέπει κανείς να παίζει και να προκαλεί την τύχη του”». Η μεγάλη οικονομική κρίση δεν άγγιξε τον Δημήτρη Μελισσανίδη, αντιθέτως θα έλεγε κανείς ότι τη χρησιμοποίησε προς όφελός του.
Την ώρα που άλλοι εφοπλιστές ακύρωναν τις παραγγελίες πλοίων τη μία μετά την άλλη, αυτός προέβη στην αγορά μεταχειρισμένων δεξαμενόπλοιων διπλού τοιχώματος σε εξαιρετικά χαμηλή τιμή, αποδεικνύοντας ότι οι μεγάλοι παίκτες μπορούν να «γυρίσουν» το παιχνίδι από τη μία στιγμή στην άλλη.
«Στις μεγάλες κρίσεις δημιουργούνται νέες επενδυτικές ευκαιρίες. Το είδαμε αυτό να συμβαίνει σε πολλές κρίσεις στο παρελθόν. Όμως πρέπει οι σχετικές αποφάσεις να λαμβάνονται πολύ προσεκτικά, με πολλή σκέψη και να διέπονται από την αρχή ότι η προσδοκία για μελλοντικό όφελος θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από το αναλαμβανόμενο ρίσκο», τονίζει.
Ατενίζοντας το μέλλον, αντιμετωπίζει το άγνωστο με ιδιαίτερη αισιοδοξία. Όχι άδικα θα έλεγε κανείς. Στον τομέα των ναυτιλιακών καυσίμων η Aegean είναι η μόνη εταιρεία που δεν ανήκει στις major, τις λεγόμενες μεγάλες εταιρείες του κλάδου, έχοντας το πλεονέκτημα της σφιχτής οργάνωσης και του αποτελεσματικού ελέγχου των δραστηριοτήτων της.
Όμως όσο μεγαλώνει, αποκτά και αυτή με τη σειρά της τα χαρακτηριστικά των μεγάλων παικτών. Η διάνοιξη νέων ενεργειακών δρόμων στην περιοχή της Μεσογείου και ιδιαίτερα η κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, αποτελεί το νέο έδαφος ανάπτυξης των δραστηριοτήτων του κ. Μελισσανίδη, αναπτύσσοντας παρουσία σε κομβικά σημεία για τη μεταφορά καυσίμων.
Ένας επιχειρηματίας με ευαισθησίες
Πίσω από την επιτυχία βρίσκεται ένας άνθρωπος σεμνός, με ιδιαίτερες ευαισθησίες και ενδιαφέροντα. Πιστός πατριώτης, καλός Έλληνας, σταθερός φίλος του Πατριαρχείου και αθεράπευτος ΑΕΚτζής είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που περιγράφουν τον χαρακτήρα του.
Η οικογένειά του αποτελεί το Α και το Ω στη ζωή του, καθώς όπως ο ίδιος ομολογεί, είναι συνάρτηση της επιτυχίας του. «Πετυχημένος επιχειρηματίας και πλούσιος δεν είναι εκείνος που έχει πολλά λεφτά, αλλά εκείνος που έχει τη δυνατότητα να διαθέτει αρκετό χρόνο για τον εαυτό του και την οικογένειά του», υποστηρίζει με θέρμη.
Όμως οι ευαισθησίες του δεν σταματούν εκεί. Τα εθνικά θέματα, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο απόδημος ελληνισμός, η προστασία του περιβάλλοντος και η ποντιακή παράδοση τον απασχολούν έντονα.
Όχι όμως μόνο στη θεωρία. Στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του προσπαθεί να συμβάλλει στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και του πολιτισμού των Ελλήνων του Πόντου, δημιουργώντας την Εύξεινο Λέσχη Αθηνών, το Pontos tv και το Pontos radio. Κάτι παραπάνω λοιπόν από ένας απλός επιχειρηματίας διεθνούς ολκής. Ένας πραγματικός άνθρωπος!
