Στο υπόγειο του πατρικού του σπιτιού, ο ∆ηµήτρης Λακασάς θυµάται τον πατέρα του να στήνει δειλά-δειλά τη νέα του επιχείρηση, η οποία σύντοµα γιγαντώθηκε και, σήµερα,τριάντα χρόνια αργότερα, θεωρείται κορυφαία στο είδος της. Βρισκόµαστε στο 1981 κι ο Νικόλαος Λακασάς µε τον συνέταιρό του Παναγιώτη Αρβανιτίδη εντόπισαν στην αγορά την έλλειψη µιας αµιγώς ελληνικής εταιρίας παραγωγής ηλεκτρονικών συστηµάτων ασφαλείας.
Έτσι, µε µια απλή επιχειρηµατική σκέψη, δηµιουργήθηκεη Olympia Electronics A.E., η οποία παρήγαγε πρώτα φωτισµό ασφαλείας κι αµέσως µετά από δύο χρόνια προχώρησεστην παραγωγή ηλεκτρονικών συστηµάτων πυρανίχνευσης. Από τους πρώτους της πελάτες ήταν το δίκτυο καταστηµάτων ηλεκτρολογικού υλικού, Αφοί Κωνσταντακάτου.
Ευφυής επιχείρηση είναι εκείνη που ανιχνεύει, στη σωστή χρονική στιγμή, μια έλλειψη της αγοράς. Στην περίπτωση της Olympia Electronics, “ανιχνεύτηκαν” προϊόντα που την έκαναν leader στην Ελλάδα και γνωστή σε 72 χώρες!
Από τότε, η εξέλιξη της εταιρίας υπήρξε ραγδαία, ώστε σήµερα να συγκαταλέγεται στις καλύτερες του είδους της, ακόµα κι εκτός συνόρων. Άλλωστε, είχε το πλεονέκτηµα τα προϊόντα της να είναι –και να συνεχίζουν να είναι– αρκούντως ανταγωνιστικά στην εγχώρια, αλλά και στη διεθνή αγορά, καθώς είναι συχνά οικονοµικότερα από οµοειδή προϊόντα,που προσφέρουν άλλες επιχειρήσεις, ενώ διακρίνονται από το επίπεδο ποιότητας, που απαιτούν οι καιροί και οι καταναλωτές.
Για το σκοπό αυτό, βέβαια, η Olympia Electronics επένδυσε,από νωρίς, σοφά: το Τµήµα Έρευνας & Ανάπτυξης αποτελείτο 10% του προσωπικού, ενώ η εταιρία δαπανά το 5%των εσόδων της για επενδύσεις έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και καινοτοµίας.
Η ενασχόληση του ∆ηµήτρη Λακασά µε την εταιρία ήταν φυσικό επόµενο, αν αναλογιστεί κανείς πως από δώδεκα ετών,όλα τα καλοκαίρια, δούλεψε σε όλα τα παραγωγικά στάδιατης Olympia Electronics, όπως επίσης συνέχισε να εργάζεται και κατά την διάρκεια των σπουδών του.
Όπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος, τα στάδια της γέννησης,της εφηβείας και της ενηλικίωσης της Olympia Electronics ταυτίστηκαν µε το δικό του βιολογικό κύκλο.
Έτσι, µε την ολοκλήρωση των σπουδών και της στρατιωτικής του θητείας, ήταν πλέον ξεκάθαροι οι στόχοι του κι οµαλή η ενσωµάτωσή του στο όραµα και την στρατηγική της εταιρίας. Είναι σαφώς το DNA το οποίο ορίζει “επιχειρηµατία” κάποιον, υποστηρίζει. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν µπορείς να γίνεις επιχειρηµατίας, παρά µόνο ένας καλός manager.
Πολλοί επιστήµονες ισχυρίζονται ότι η ανάπτυξη επιχειρηµατικότητας οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες αναγνωρίζοντας ότι η επιχειρηµατική συµπεριφορά είναι στατική. Μία άλλη µερίδα επιστηµόνων πιστεύει ότιτο επιχειρηµατικό πνεύµα στηρίζεται στην αλληλεπίδραση µεταξύ προσωπικών χαρακτηριστικών, προσδοκιών, αξιών, υπόβαθρου και κυρίως περιβάλλοντος.
Ο ίδιος, λοιπόν, λέει ότι «για να γίνει κανείς επιχειρηµατίας θα πρέπει να συνδυάζει στοιχεία από τις δύο παραπάνω επιστηµονικές απόψεις».
Aν το DNA καθορίζει το χάρισµα, την εξέλιξη και την επιτυχία την καθορίζουν άλλοι παράγοντες. Στην περίπτωση του ∆ηµήτρη Λακασά ήταν η σκληρή δουλειά, η ολική αφοσίωση σε αυτό που κάνει, το όραµα για καινοτοµία κι εξωστρέφεια µε συνοδοιπόρο τις νέες ιδέες, που εισάγει συνεχώς στην εταιρία.
Πιστεύει ότι για να είναι κάποιος καλός επιχειρηµατίας πρέπει να έχει διαίσθηση, να γνωρίζει καλά την αγορά που δραστηριοποιείται, να ενεργεί συνδυαστικά, να είναι αποφασιστικός και να γνωρίζει που θέλει να φτάσει.
«Αν δεν γνωρίζεις ποιος είναι ο στόχος σου το σίγουρο είναι ότι δεν θα καταφέρεις τίποτα», λέει χαρακτηριστικά και δίνει το δικό του ορισµό της επιτυχίας: «Επιτυχία δεν είναι παρά µόνο, όταν πραγµατικά οι δικοί σου άνθρωποι, συνεργάτες και πελάτες, σου πουν ότι αυτό που κάνεις είναι “πετυχηµένο”».
∆ιεθνής αναγνώριση
Σε επιχειρηµατικό επίπεδο, η µεγαλύτερη, έως τώρα, επιτυχία της Olympia Electronics είναι ότι τα προϊόντα της εξάγονται σε 72 χώρες του εξωτερικού µε κυριότερη αγορά, αυτή των Σκανδιναβικών χωρών. Όραµα του ∆ηµήτρη Λακασά είναι, σε δέκα χρόνια από σήµερα, η εταιρία να βρίσκεται µέσα στις δέκα µεγαλύτερες τους είδους της, παγκοσµίως, στην παραγωγή ηλεκτρονικών συστηµάτων φωτισµού ασφαλείας και πυρανίχνευσης.
Η θετική σκέψη, άλλωστε, τον χαρακτηρίζει, ακόµα και στην εποχή της οικονοµικής ύφεσης. Ενώ οι περισσότεροι µπορεί να χρωµατίζουν το µέλλον της Ελλάδας µε αποχρώσεις του γκρι, εκείνος προτιµά τις αποχρώσεις του καταγάλανου γαλάζιου.
Κι αυτό, διότι πιστεύει πως η Ελλάδα θα σταθεί όρθια, θα ξεπεράσει την κρίση, θα ανακτήσει την εµπιστοσύνη της και θα αποτελέσει ένα επιτυχηµένο εξωστρεφές παράδειγµα, σύµφωνα µε το οποίο θα διορθώσει τις παθογένειες στις οποίες είχε παρασυρθεί και τελικά θα µετατραπεί σε µία ανοιχτή κι εξωστρεφή οικονοµία.
Όσο για τις απόψεις του περί αύξησης της νεανικής επιχειρηµατικότητας στη χώρα µας –η οποία ναι µεν διδάσκεται επιτυχώς, στις µέρες µας, µέσω προγραµµάτων και σπουδών που παρέχονται από κολλέγια και πανεπιστήµια– πιστεύει όµως ότι χρειάζεται κι αλλαγή νοοτροπίας για να επιτευχθεί.
Η νεανική επιχειρηµατικότητα µπορεί να αυξηθεί εφόσονστους νέους καλλιεργηθεί το όραµα, διαµέσου της παιδείας, ότι το “επιχειρείν” είναι πολύ σηµαντικό για την ίδια την κοινωνία.
Θα πρέπει µέσα από την παιδεία, λέει, αλλά κυρίως µέσα από την οικογένεια να καλλιεργηθεί µία επιτυχηµένη κουλτούρα στους νέους µε τη λογική ότι “δεν φοβάµαι να πάρω το ρίσκο για να πετύχω ένα στρατηγικό στόχο”.
Κυρίως, όµως, θα πρέπει να ξεπεράσουµε στερεότυπα του τύπου “µπες παιδί µου στο ∆ηµόσιο και µην σε νοιάζει, το ∆ηµόσιο θα σου καταβάλει το µισθό”, διότι τέτοια νοσηρά στερεότυπα µας έφεραν σ’ αυτό το σηµείο ως κοινωνία. Αντιθέτως, η νέα γενιά πρέπει να γαλουχηθεί στα πλαίσια µίας υγιούς ανταγωνιστικότητας, του θεµιτού ανταγωνισµού και της ανοιχτής οικονοµίας.
Μιας και η αρχή είναι το ήµισυ του παντός, ένας νέος µπορεί να ξεκινήσει ανοίγοντας µία µικρή επιχείρηση βάζοντας το µυαλό του σε αυτήν και σταδιακά, ενεργώντας ώριµα, να την επεκτείνει σε µεγάλη επιχείρηση. Τα κίνητρα που δίνονται στους νέους για την αύξηση της επιχειρηµατικότητας, είναι η ανεξαρτησία και οι επαγγελµατικές ευκαιρίες.
Τη δική του “ανεξαρτησία”, σε προσωπικό επίπεδο, πάντως, καθώς εργάζεται καθηµερινά περίπου δώδεκα ώρες, την επιτυγχάνει µε απλά, αλλά ουσιαστικά πράγµατα: τον ελεύθερο χρόνο του φροντίζει να τον περνάει µε την οικογένειά του ή κάνοντας ήπια πεζοπορία, η οποία είναι το χόµπι τοκαι προσπαθεί να το ασκεί καθηµερινά.
Κι όπως ένας καλός πεζοπόρος της ζωής, που βάζει στόχους,δεν θα µπορούσε να µην έχει ως motto της ζωής του τη φράση που αντικατοπτρίζει και την επιχειρηµατική του φιλοσοφία: «Το δύσκολο δεν είναι να φτάσεις την κορυφή, αλλάνα κρατηθείς σε αυτήν»!
