Ποιος δεν γνωρίζει το περιοδικό "4 Τροχοί", το δημοφιλέστερο περιοδικό για το αυτοκίνητο στην Ελλάδα; Και ποιος δεν έχει ψάξει στις σελίδες του για συμβουλές, πληροφορίες και ιδέες; Οι λάτρεις του αυτοκινήτου γνωρίζουν καλά ότι η επιτυχία του είναι αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς του δημοσιογράφου Κώστα Καββαθά, ενός ανθρώπου με πολλά ταλέντα, ενδιαφέροντα και ασχολίες.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939, μια εποχή μεγάλων δυσκολιών και αντιπαραθέσεων. Ο Κώστας ήταν ένα περίεργο νεαρό αγόρι που ήθελε να μάθει για όλα όσα συνέβαιναν γύρω του. Σίγουρα θα μπορούσε κανείς να τον περιγράψει ως έναν άγριο, ασυμβίβαστο επαναστάτη, αλλά και έναν λογικό και προσγειωμένο άνθρωπο.
Μεγάλωσε σε μια γειτονιά με πολλούς ανοιχτούς χώρους όπου τα παιδιά συνήθιζαν να παίζουν ελεύθερα. "Τώρα τα παιδιά δεν έχουν ανοιχτό χώρο για να παίξουν.
Μένουν στο σπίτι, απομονωμένα σε ένα διαμέρισμα. Οι μόνες εναλλακτικές τους είναι οι υπολογιστές και η τηλεόραση", δήλωσε ο Κώστας. Πάντα αναζητούσε απαντήσεις για τα πράγματα που τον προβλημάτιζαν και προσπαθούσε να δώσει τις δικές του εξηγήσεις για όσα συνέβαιναν γύρω του.
Θυμάται τα αγαπημένα του παιδικά και εφηβικά χρόνια και κυρίως τη γνωριμία του με τον Γιώργο Μανουσάκη, έναν άνθρωπο που τον επηρέασε βαθιά. "
Θυμάμαι τη χρονιά που γνωριστήκαμε. Ήμουν στο σπίτι της θείας μου στο προάστιο Ψυχικό, που τότε είχε πληθυσμό ενός χωριού. Μια μέρα, καθώς έκανα τη βόλτα μου, ένα μικρό αερομοντέλο έπεσε από τον ουρανό κοντά μου. Κοίταξα γύρω μου αλλά δεν είδα κανέναν.
Το πήρα στα χέρια μου και άρχισα να το εξετάζω με περιέργεια. Άκουσα μια φωνή να λέει: "Έι εσύ, τι κάνεις με το αεροπλάνο μου;", "Είναι δικό σου;", απάντησα, "Ναι" είπε ο άνθρωπος, "Είναι δικό μου". 'Το έφτιαξες εσύ;', ρώτησα ξανά και ο άντρας απάντησε 'Ναι'. 'Θα μου δείξεις πώς να φτιάχνω αεροπλάνα;', 'Ναι, φυσικά, αν θέλεις...'
Η απάντησή του με γέμισε πραγματικά χαρά. Από εκείνη τη στιγμή τον ακολουθούσα σχεδόν παντού. Είχε κάποιο χώρο που χρησιμοποιούσε ως εργαστήριο, και εκεί περνούσα όλη την ημέρα. Εκείνος ζωγράφιζε και εγώ τον παρακολουθούσα. Ήταν η καλύτερη προπόνηση της ζωής μου...."
Κακή συμπεριφορά
Τα χρόνια του λυκείου ήταν μια μεγάλη περιπέτεια για τον Καββαθά, καθώς η απείθαρχη συμπεριφορά του οδηγούσε τους διευθυντές να τον αποβάλλουν τον έναν μετά τον άλλον, με αποτέλεσμα τις συνεχείς μετακινήσεις από σχολείο σε σχολείο.
"Έκανα πολλά τρελά πράγματα και δεν ήμουν εύκολο να προσαρμοστώ, με αποτέλεσμα να με αποβάλλουν επανειλημμένα", θυμάται σήμερα.
Μια πραγματικά τρελή περιπέτεια που ακόμα θυμάται και γελάει, ήταν όταν αποφάσισε, μαζί με τους φίλους του, να ταξιδέψουν με φουσκωτό σκάφος για τη... Μέση Ανατολή!
"Αγοράσαμε τη βάρκα από την υπαίθρια αγορά του Μοναστηρακίου. Τη μεταφέραμε στα χέρια μας στο σπίτι ενός φίλου μου και την κρύψαμε. Σχεδιάζαμε το ταξίδι μας για 7 μήνες και προσπαθούσαμε επίσης να κάνουμε οικονομία στα τρόφιμα.
Όταν ήρθε η ώρα, μεταφέραμε τη βάρκα με τα χέρια και περπατήσαμε από τον Νέο Κόσμο μέχρι το Καλαμάκι, μια απόσταση περίπου 10 χιλιομέτρων. Ένας από τους φίλους μου περπατούσε μπροστά από τους υπόλοιπους ως αρχηγός - οι υπόλοιποι δεν βλέπαμε τίποτα. Κατεβήκαμε τη λεωφόρο Συγγρού με κατεύθυνση το Καλαμάκι.
Η όλη θέα ήταν πολύ αστεία. Φανταστείτε μια βάρκα να κινείται στο δρόμο, με 16 μικρά ποδαράκια να περπατούν γύρω της... Σπρώξαμε τη βάρκα στη θάλασσα, οι οκτώ από εμάς μπήκαμε μέσα και ξεκινήσαμε το ταξίδι μας. Χωρίς πυξίδα, φυσικά. Για ώρες η βάρκα παρέμενε στην ίδια θέση.
Το πιο μακρινό σημείο που φτάσαμε ήταν μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά από την ακτή. Κάποια στιγμή, μία από τις τρύπες που είχαμε φτιάξει με λίγη κόλλα άρχισε να στάζει και η βάρκα παρατάχθηκε στη μία πλευρά. Αρχίσαμε να φωνάζουμε για βοήθεια και ευτυχώς μας άκουσαν κάποιοι ψαράδες που βρίσκονταν κοντά και ήρθαν να μας σώσουν.
Τελικά μας ρυμούλκησαν στην ακτή. Φτάσαμε στο σπίτι μας μούσκεμα και απογοητευμένοι, και οι γονείς μας, που δεν υποπτεύονταν τίποτα για την περιπέτειά μας, ήταν στεναχωρημένοι.
Έτσι, μπορείτε να καταλάβετε τι ακολούθησε. Χάρηκαν πολύ που μας είδαν να επιστρέφουμε σώοι και αβλαβείς στο σπίτι, αλλά μας έδειραν επιμελώς... Αυτό ήταν το άδοξο φινάλε της προσπάθειάς μας. Όταν το σκέφτομαι σήμερα, δεν μπορώ να σταματήσω να γελάω".
Από τότε που ήταν στο γυμνάσιο, θυμάται τον εαυτό του να ζωγραφίζει μοντέλα αυτοκινήτων και αεροπλάνων. Όταν έμαθε ότι η πολεμική αεροπορία λειτουργούσε ένα ειδικό κέντρο εκπαίδευσης για παιδιά που ήθελαν να μάθουν να πετούν ανεμόπτερο, δωρεάν, γράφτηκε και ξεκίνησε τα μαθήματα που του άνοιξαν τις πόρτες του μαγικού κόσμου της αεροπορίας.
"Μια από τις πιο σημαντικές στιγμές ήταν όταν έφτασα στο αεροδρόμιο της Τρίπολης και, σε ηλικία 16 ετών, πέταξα μόνος μου". Ακολούθησαν εκατοντάδες πτήσεις και στιγμές ενθουσιασμού.
Η αγάπη του για τα αεροπλάνα και τα αυτοκίνητα οδήγησε τον Κώστα να εγκαταλείψει την Ελλάδα για την Αγγλία, όπου σπούδασε μηχανολόγος μηχανικός στο Northern Polytechnic. "Ήθελα να γίνω σχεδιαστής αγωνιστικών αυτοκινήτων, το άλλο μου πάθος εκτός από τα αεροπλάνα", πρόσθεσε ο Καββαθάς.
Στο δρόμο της δημοσιογραφίας
Επέστρεψε στην Ελλάδα αλλά δεν είχε ιδέα για το τι ήθελε να κάνει στη ζωή του. Μετά την ολοκλήρωση της ελληνικής στρατιωτικής του θητείας, αποφάσισε -που τον παρότρυναν και κάποιοι φίλοι- να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία. Όλες οι γνώσεις που είχε αποκτήσει τον βοήθησαν πολύ στο να γράφει άρθρα για αυτοκίνητα και άλλα παρόμοια.
Αρχικά, εργάστηκε στην εφημερίδα Μεσημβρινή, ως συντάκτης με ειδίκευση στα αυτοκίνητα και την τεχνολογία, στη συνέχεια μεταπήδησε στο περιοδικό Auto Express ως αρχισυντάκτης, ενώ παράλληλα εργάστηκε ως συντάκτης διεθνών ειδήσεων, καθώς και επιστημονικού, τεχνικού και αυτοκινητικού ρεπορτάζ στις εφημερίδες Καθημερινή, Ελευθεροτυπία και Το Βήμα.
Το 1969 παντρεύτηκε τη Σοφία και, μαζί, αποφάσισαν να ιδρύσουν τη δική τους εκδοτική εταιρεία, σε εξειδικευμένες εκδόσεις. Έτσι, το 1970, ίδρυσαν την Τεχνικές Εκδόσεις ΕΠΕ, με σκοπό την έκδοση περιοδικών, βιβλίων και ετήσιων εκδόσεων με εξειδικευμένα θέματα που θα κάλυπταν καθημερινές ανησυχίες και δραστηριότητες αναψυχής. Τον Οκτώβριο του 1970, εξέδωσαν το μηνιαίο περιοδικό 4 Wheels, το οποίο έμελλε να γίνει το καλύτερο και πιο αξιόπιστο περιοδικό του είδους του. "Στην αρχή τα πράγματα δεν ήταν εύκολα. Περάσαμε μερικά πραγματικά δύσκολα χρόνια. Κανείς στην αγορά δεν πίστευε ότι το 4 Wheels θα ήταν επιτυχημένο.
Το αναγνωστικό μας κοινό, ωστόσο, ήταν δεκτικό και είχε σοβαρούς λόγους να αγοράζει το περιοδικό. Κερδίσαμε μερικούς πραγματικά φανατικούς αναγνώστες και σύντομα διαπίστωσα ότι ό,τι έγραφα και μου άρεσε, ήταν επίσης αποδεκτό και άρεσε στους αναγνώστες. Στη συνέχεια ξεκινήσαμε μια σειρά εκδόσεων με στόχο να καλύψουμε τις απαιτήσεις της αγοράς και να καλύψουμε τα κενά".
Αυτή ήταν η απαρχή μιας ιδιαίτερα επιτυχημένης προσπάθειας και η αρχή μιας σειράς εξειδικευμένων εκδόσεων, με γνώμονα το ένστικτο και την αγάπη του Κώστα. Καθ' όλη τη διάρκεια της εκδοτικής του καριέρας, ο Κώστας αξιοποίησε τις γνώσεις και την εμπειρία του, εργαζόμενος πάντα σκληρά για τη βελτίωση.
Ακόμα επιμένει να οδηγεί όλα τα δοκιμαστικά αυτοκίνητα που πρόκειται να παρουσιαστούν στο 4 Wheels, για να έχει μια αίσθηση από πρώτο χέρι πριν απαντήσει στους αναγνώστες που γράφουν για συμβουλές. Άλλωστε, έχει την εμπειρία του να είναι οδηγός αγώνων επί 18 ολόκληρα χρόνια. Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το αν αισθάνθηκε ποτέ φόβο, είπε: "Δεν έχω ξαναδεί ποτέ φόβο: "Μόνο οι ανόητοι δεν έχουν φόβο. Αλλά όσο περισσότερα γνωρίζεις γι' αυτό που κάνεις και όσο περισσότερο το ελέγχεις, τόσο λιγότερες είναι οι πιθανότητες ατυχήματος. Ο κίνδυνος είναι πάντα εκεί.
Πριν από ένα χρόνο, πέταξα με ένα MIG 25 με ταχύτητα 2,4 Mach, φτάνοντας στα 87.000 πόδια, σχεδόν στο κατώφλι του διαστήματος... Δεν μπορώ να περιγράψω τον τρόπο που ένιωσα. Ήταν μια εντελώς απίστευτη εμπειρία, σίγουρα όχι μια συνηθισμένη εμπειρία".
Η εμπιστοσύνη των ανθρώπων
Ο Κώστας είναι ευγνώμων σε όλους όσοι υποστήριξαν την αρχική δημόσια προσφορά της εταιρείας του όταν αυτή εισήχθη στην Παράλληλη Αγορά του Χρηματιστηρίου Αθηνών.
Αυτό επέτρεψε στην εταιρεία να αντλήσει κεφάλαια για να προωθήσει την υλοποίηση ενός επενδυτικού σχεδίου και να διατηρήσει την εκδοτική και δημοσιογραφική της ανεξαρτησία: "Για όλους εμάς που εργαζόμαστε για τις 4 Τροχοί και τις Τεχνικές Εκδόσεις, το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος της υποστήριξης που λάβαμε προήλθε από απλούς ανθρώπους δεν είναι απλώς αποτέλεσμα μιας οικονομικής σύμπτωσης ή χρονικής συγκυρίας, αλλά μια πιο σημαντική, συγκινητική και τιμητική αναγνώριση της δημοσιογραφικής και εκδοτικής μας δραστηριότητας, καθώς και της συμβολής των περιοδικών μας σε αυτό που ονομάζουμε "σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό".
Όνειρό μας είναι να συνεχίσουμε τις εκδόσεις μας με τον ίδιο τρόπο που ξεκινήσαμε το 1970, ανταποκρινόμενοι παράλληλα στις απαιτήσεις των νέων καιρών. Για να το πετύχουμε αυτό, σκοπεύουμε να εκδίδουμε περιοδικά και να συμμετέχουμε και σε άλλες δραστηριότητες που προσφέρουν εκπαίδευση και γνώση", είπε. Ομολογεί ακόμη ότι δεν αισθάνεται καθόλου επιχειρηματίας και ότι ο χαρακτηρισμός αυτός δεν τον αντιπροσωπεύει. "Ήμουν πολύ τυχερός γιατί εργάστηκα για κάτι που αγαπούσα και οι άνθρωποι με στήριξαν γιατί αγαπούσαν το ίδιο πράγμα. Αισθάνομαι ότι το 90% αυτού που κάνω είναι χόμπι και μόνο το 10% είναι δουλειά.
Πιστεύει στις αξίες και αγωνίζεται γι' αυτές κάθε μέρα. Η στάση του κατά της λογοκρισίας και της ανεξαρτησίας της δημοσιογραφίας φαίνεται καλύτερα από τα λόγια του συγγραφέα Νίκου Δήμου, τα άρθρα του οποίου έχουν συχνά ενοχλήσει κάποια επιχειρηματικά συμφέροντα: "Μόνο στα εξειδικευμένα περιοδικά, στο τέλος της ημέρας, μπορείς να γράψεις ελεύθερα.
Ποτέ δεν αντιμετώπισα προβλήματα λογοκρισίας γράφοντας για τα 4 Wheels, Ram, Photographer, CAR κ.λπ. Ο εκδότης, Κώστας Καββαθάς, έδωσε κάποτε ένα μάθημα ακεραιότητας στους Έλληνες μεγιστάνες των μέσων ενημέρωσης - ίσως δεν το γνωρίζουν καν, και γι' αυτό το λόγο ουσιαστικά κάνω έναν απολογισμό τώρα.
Κάποια από τα άρθρα μου είχαν κάποτε ενοχλήσει έναν μεγάλο έμπορο αυτοκινήτων, ο οποίος απαίτησε να με απολύσουν. Ο Καββαθάς αρνήθηκε να το κάνει, με αποτέλεσμα να υποστεί σημαντική οικονομική ζημία - η εταιρεία έκοψε όλες τις διαφημίσεις της για μεγάλο χρονικό διάστημα".
Ο ίδιος λέει ότι δεν τον ενδιαφέρει ο πλούτος και η στάση του απέναντι στη ζωή είναι απλή, σεμνή και προσγειωμένη. Περνάει πολλές ώρες στο γραφείο του και όταν μιλάει για τη σύζυγό του, με την οποία είναι μαζί 36 χρόνια, χαμογελάει και λέει: "Λοιπόν, εξακολουθεί να με δυσκολεύει...". Έχει πολλούς φίλους και είναι μέλος των "Λευτεριστών", μιας λέσχης θαυμαστών του γνωστού στιχουργού και δημοσιογράφου Λευτέρη Παπαδόπουλου.
Ένας πολυμήχανος επιχειρηματίας
Ο Κώστας διαθέτει ένα εκτενές βιογραφικό σημείωμα. Από το 1970, όταν ξεκίνησε την επιχειρηματική του δραστηριότητα μέσω της Τεχνικές Εκδόσεις ΕΠΕ και του μηνιαίου περιοδικού 4 Τροχοί, η πορεία του στα μέσα μαζικής ενημέρωσης παραμένει εντυπωσιακή: το 1973 ίδρυσε την Τεχνικές Εκδόσεις Ηλεκτρονικών ΕΠΕ, η οποία εξέδιδε το περιοδικό Ήχος και Hi-Fi.
Για την εξυπηρέτηση αυτής της έκδοσης, ο Καββαθάς δημιούργησε ένα εργαστήριο δοκιμών και μετρήσεων, το 1974- το Αναλόγιο, το πρώτο περιοδικό για την επιστήμη και την επιστημονική φαντασία στην Ελλάδα, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1975- το μηνιαίο περιοδικό Ταξίδι κυκλοφόρησε για πρώτη φορά δύο χρόνια αργότερα, το 1997- και, το διμηνιαίο περιοδικό Πτήση & Διάστημα το 1979.
Το 1982, ο Κώστας ίδρυσε την Τεχνικές Εκδόσεις ΑΕ, μέσω της συγχώνευσης των δύο εταιρειών ΕΠΕ, η οποία εξέδιδε το περιοδικό Σκάφος & Θάλασσα (Σκάφος & Θάλασσα).
Το 1984 αγόρασε ειδικό εξοπλισμό μέτρησης για δοκιμές επιδόσεων αυτοκινήτων για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των 4 Τροχών. Το περιοδικό Μοντέλο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1985 και τα μηνιαία RAM και VIDEO INN το 1987, σε συνεργασία με τον μεγαλοεκδότη Λαμπράκη Εκδόσεις ΑΕ (από το 1990, οπότε και διαλύθηκε η εταιρεία του Καββαθά Ηλεκτρονικές Εκδόσεις ΑΕ, η RAM εκδίδεται από τις εκδόσεις Λαμπράκη). Επίσης, το 1987 εξέδωσε το περιοδικό Satellite TV και το 1988 το διμηνιαίο περιοδικό 2 Τροχοί. Το 1988, ο Καββαθάς εισήγαγε τη χρήση των υπολογιστών και των ψηφιακών τεχνολογιών και εξέδωσε το περιοδικό Γεύση.
Το 1990, το διμηνιαίο τεύχος του περιοδικού Πίστη & Διάσταση μετατράπηκε σε μηνιαίο. Το 1992 εκδόθηκε για πρώτη φορά το διμηνιαίο περιοδικό Επιστήμη &Τεχνολογία και το 1993 εγκαταστάθηκε το σύστημα Techlink Bulletin Board System (BBS).
Ήταν το δεύτερο τέτοιο σύστημα στην Ελλάδα και από τα πρώτα στον κόσμο. Το 1994, εκδόθηκε στην Ελλάδα η πρώτη παγκοσμίως έκδοση Multimedia CD-ROM, από την εκδοτική εταιρεία Kavathas. Η Techlink συνδέθηκε με το Διαδίκτυο το 1995, και ένας προηγμένος Techlink Web Server άρχισε να λειτουργεί.
Γνώση και εμπειρία
Η Kavathas έχει υπάρξει μέχρι σήμερα εκδότης των ακόλουθων περιοδικών: 4 Τροχοί (1970-), Ήχος & Εικόνα (1973-), Πτήση & Διάσταση (1979-), 2 Τροχοί, Γέφυρα 4 Εποχές (1989-), Γέφυρα-Κουζίνα (1998-), 2ο Χέρι, Ισορροπία Δυναμέων, 4 Τροχοί Test, Στερεοφωνία & Μουσική, Ηχώ &Αρτίς (2001-2002), Yachts: (2002-). Επιπλέον, ο Κώστας είναι ιδρυτής του παρόχου υπηρεσιών διαδικτύου Tecklink και του ραδιοφωνικού σταθμού "87,7 Εν Λευκώ". Είναι επίσης μέλος της Ένωσης Συντακτών & Συγγραφέων Αυτοκινήτου, της Συντεχνίας Συγγραφέων Αυτοκινήτου (Βρετανία), επίτιμο μέλος της Επιτροπής Αυτοκινήτου της Χρονιάς (COTY), της Ένωσης Συντακτών Αθηνών και πρόεδρος του Συνδέσμου Εκδοτών Περιοδικού Τύπου.
