Η ασπρόμαυρη εικόνα του παγωτατζή με το καροτσάκι έχει καταγράψει όσο λίγες την καθημερινότητα στις γειτονιές της μεταπολεμικής Ελλάδας. Λίγοι, όμως, γνωρίζουν πως ο πρώτος που τους έδωσε «επώνυμο» -και όχι χύμα¬παγωτό, ήταν ένας ζαχαροπλάστης από τις Σέρρες!
Αρχές της δεκαετίας του ’50 και ο Γεώργιος Τσινάβος, ένας ευπατρίδης που δεν ήθελε να ακολουθήσει τους συμπατριώτες του στη Γερμανία ή στην Αμερική για καλύτερη τύχη μετά την κατακερματισμένη από τον εμφύλιο Ελλάδα, δημιούργησε ένα μικρό ζαχαροπλαστείο, στην πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, τις Σέρρες. Σιγά σιγά, εξέλιξε την τέχνη του γάλακτος και, φυσικά, του παγωτού, επεκτείνοντας τις δραστηριότητές του ...εκτός καταστήματος!
Ένας Σερραίος δίνει στην επιχείρησή του κρητικό όνομα, προδιαγράφοντας με αυτό τον τόσο απλό τρόπο την εντυπωσιακή επέκτασή της σε όλη την Ελλάδα –και όχι μόνο!
Οι παγωτατζήδες, με το τρίκυκλο ποδήλατο, είχαν κάνει ήδη την εμφάνισή τους στις γειτονιές, πουλώντας μεν ένα είδος που μέχρι τότε θεωρούταν «πολυτελείας», αλλά αμφιβόλου ποιότητας και προέλευσης. Άλλωστε, λίγοι ήξεραν να φτιάχνουν παγωτό.
Ο Γεώργιος Τσινάβος, λοιπόν, είχε τη λαμπρή ιδέα να τους συγκεντρώσει, να συνεργαστεί μαζί τους και να δημιουργήσει ουσιαστικά ένα ολόκληρο δίκτυο κινούμενων παγωτατζήδικων σε πολλές πόλεις!
Κάπως έτσι ξεκινάει η ιστορία της οικογένειας Τσινάβου, με τον «πατριάρχη» Γεώργιο Τσινάβο να παραδίδει στην επόμενη γενιά άλλη μια δική του εφεύρεση-αποκλειστικότητα: Το παγωτό κασάτο!
Ήδη, από το 1955, η επιχείρηση είχε αποκτήσει και το όνομα που την έκανε τόσο αγαπητή σε όλους: ΚΡΙ-ΚΡΙ! Ήταν η εποχή που ο τότε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Άικ Αϊζενχάουερ, είχε επισκεφτεί την Ελλάδα και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων γέμισαν με τη φωτογραφία ενός Κρητικού που πρόσφερε στον Αμερικανό πρόεδρο ένα κατσίκι κρι κρι ...ως δώρο! Η ιστορία πήρε γρήγορα το δρόμο της.
Μετά τον πρόωρο χαμό του Γεώργιου Τσινάβου, τα ηνία της επιχείρησης πήρε η σύζυγός του και ο αδελφός του, μέχρι που ανέλαβε ο γιος του, Παναγιώτης. Κι εδώ, ξεκινάει η νεότερη και ακόμα πιο λαμπρή πορεία της ΚΡΙ-ΚΡΙ. Από μικρό παιδί, εκείνο που θυμάται είναι η χειρονακτική εργασία –αφού όλα γίνονταν με το χέρι τότε– κάθε καλοκαίρι, στην ακόμα μικρή επιχείρηση του πατέρα του.
Τελειώνοντας, όμως, το τμήμα Χημείας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, ήθελε να συνεχίσει ως εκπαιδευτικός, αν και πάντα στο πίσω μέρος του μυαλό του ήταν η οικογενειακή επιχείρηση. Γι΄ αυτό και επέλεξε μεταπτυχιακό στην Γαλακτοκομία στο Μιλάνο.
Επιστρέφοντας, ο διορισμός του ως εκπαιδευτικός αργούσε, οπότε η προσωρινή ενασχόληση με την οικογενειακή επιχείρηση, έγινε μόνιμη! Σήμερα η ΚΡΙ-ΚΡΙ από μία μικρή τοπική εταιρία παραγωγής παγωτού, είναι από τις πιο γρήγορα αναπτυσσόμενες εταιρίες τροφίμων στην Ελλάδα, διαθέτοντας ένα πανελλαδικό δίκτυο διανομής παγωτών και γιαουρτιού, κάνοντας μάλιστα εξαγωγές σε οκτώ χώρες.
Ο πήχης ξεκίνησε από χαμηλά και σιγά σιγά ανέβαινε. Πρώτος στόχος της ΚΡΙ-ΚΡΙ ήταν η επιβίωση της, ιδιαίτερα στο ξεκίνημά της, και στην πορεία η ανάπτυξή της. Το όραμα όμως μιας ΚΡΙ-ΚΡΙ, που θα πρωταγωνιστήσει στον κλάδο των γαλακτοκομικών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, πάντα υπήρχε.
Έμφαση στην εξωστρέφεια
Αξιοποιώντας την γεωγραφική θέση στα σύνορα των Βαλκανίων, καθώς και το καλό όνομα που έχει το ελληνικό γιαούρτι στο εξωτερικό, η ΚΡΙΚΡΙ με μια καλά σχεδιασμένη «εξωτερική πολιτική» καταφέρνει οι εξαγωγές της να ξεπερνούν το 23% του τζίρου της, δίνοντάς της σημαντικές ευκαιρίες στο μέλλον για παραπέρα ανάπτυξη στο εξωτερικό.
Ποιος θα μπορούσε, επί παραδείγματι, να φανταστεί πως μια χώρα όπως το Κουρδιστάν στο βόρειο Ιράκ, θα μπορούσε να είναι μια καλή επενδυτική κίνηση; Κι όμως, η ΚΡΙ-ΚΡΙ αυτή τη στιγμή, με την επιτυχημένη της παρουσία εκεί, απέδειξε πως, ακόμα και σε καιρούς κρίσης, υπάρχουν σημαντικές ευκαιρίες για τα ελληνικά προϊόντα, και σε «άγνωστες» αλλά ανερχόμενες αγορές, αρκεί να τις σεβαστείς και να προσαρμοστείς στις απαιτήσεις της τοπικής κοινωνίας και στις διατροφικές της συνήθειες.
Δύσκoλο το «επιχειρείν» στην Ελλάδα, συμφωνεί ο Παναγιώτης Τσινάβος, και επισημαίνει το πρόβλημα στην «διεστραμένη κρατική γραφειοκρατία, ενός κράτους εχθρικού, παρωχημένου και αναποτελεσματικού», που μαζί με τη διαφθορά, αντί να διευκολύνει το επιχειρείν κάνει τα πάντα για να το δυσκολέψει.
Η λύση, κατ’ εκείνον, βρίσκεται μόνο εάν δημιουργηθεί ένα περιβάλλον που θα διευκολύνει τις επιχειρήσεις να γίνουν πιο ανταγωνιστικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Κάτι τέτοιο, μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο αν δημιουργηθεί ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα προετοιμάζει και θα τροφοδοτεί τις επιχειρήσεις με ανθρώπινο δυναμικό ικανό να ανταπεξέλθει στις σημερινές απαιτήσεις της αγοράς, σε γνώσεις, ικανότητες και δεξιότητες.
Ποια είναι τα μυστικά της επιτυχία της ΚΡΙ-ΚΡΙ; Σαφώς, πρώτα απ’ όλα, η αποκλειστική χρήση φρέσκου ελληνικού γάλακτος στα προϊόντα της. Μάλιστα, ο νομός Σερρών, ο οποίος είναι ο πρώτος επαρχιακός νομός σε παραγωγή αγελαδινού γάλακτος, είναι ο αποκλειστικός τροφοδότης της ΚΡΙ-ΚΡΙ για τα υψηλής ποιότητας προϊόντα της.
Παράλληλα, η ευελιξία, η υψηλή τεχνογνωσία στην παραγωγή παγωτού και γιαουρτιού –αποτέλεσμα της εξειδίκευσης στους παραπάνω τομείς¬– η γεωγραφική θέση στο κέντρο των Βαλκανίων, την εκτόξευσαν στην κορυφή, αφού είναι η μοναδική Ελληνική εταιρία παραγωγής παγωτού με πανελλαδικό δίκτυο διανομής.
Υπάρχουν, όμως, επιχειρηματικές ευκαιρίες στην Ελλάδα της κρίσης; Για τον Παναγιώτη Τσινάβο, η απάντηση είναι εύκολη: Φυσικά και υπάρχουν, από την στιγμή που υπάρχουν ικανότατοι νέοι με υψηλή εκπαίδευση στη χώρα μας. Αν διασταυρωθούν αυτά τα δύο, επισημαίνει, δημιουργούν επιχειρηματική επιτυχία.
Ο ίδιος, δίνει στον ορισμό της επιτυχίας και μια άλλη διάσταση: «Επιτυχία είναι μεν να καταφέρεις να δημιουργείς υπεραξία σε αυτό που κάνεις», λέει, «παράλληλα όμως να επιστρέφεις μέρος αυτής της υπεραξίας στο κοινωνικό περιβάλλον». Με παλαιάς κοπής επιχειρηματικές και ηθικές αξίες που πήρε από την οικογένειά του, αλλά με το ανοιχτό, μοντέρνο πνεύμα που διακρίνει τις κινήσεις του, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΚΡΙ-ΚΡΙ πιστεύει ακράδαντα πως, οι επιχειρηματίες γίνονται και δεν γεννιούνται.
Κι αυτό διότι, όπως λέει, τις ιδέες τις γεννούν οι συνθήκες της αγοράς και οι ανάγκες των καταναλωτών. Ο επιχειρηματίας είναι εκείνος που θα πιάσει την ευκαιρία και θα την κάνει επιτυχημένα προϊόντα ή υπηρεσίες. «Από το καλό, υπάρχει το καλύτερο», είναι το motto που τον οδηγεί σε όλες τις εκφάνσεις τις ζωής του και όχι μόνο στην επιχείρηση.
Κι αυτό γιατί πιστεύει πως, ένας επιχειρηματίας πρέπει να διαχειρίζεται καλά τον χρόνο του, έτσι ώστε να βρίσκει ελεύθερο χρόνο και για τον εαυτό του και για την οικογένειά του.
Για τον ίδιο, στον ελεύθερο χρόνο του, προτιμά τη σωματική άσκηση και τη γυμναστική, ως «το καλύτερο αγχολυτικό φάρμακο», ενώ στη δουλειά, προσπαθεί να έχει φυσική παρουσία με όρια. Αν και όπως λέει σε δεύτερη ανάγνωση, «οι σκέψεις και οι ιδέες με ακολουθούν παντού»...
